Lo darrièr disc de Georges Brassens
Es un disc pauc conegut del cantaire de Seta, que se ditz Georges Brassens chante les chansons de sa jeunesse. Sortiguèt en 82, foguèt enregistrat coma un live dins los estúdios de Ràdio Monte Carlo.
Ne legir maiTotes los articles ligats a "omenatge"
Lo Diari n°63
SOMARI
Praxis Escrita Liura : Rebecauda / Literatura : Joseph Kabris / Lume : Marc Khanne / Au cornèr de las sciéncias : La sciéncia de l’armonia / Luènh de l’uèlh : Paul & Georges / Sul relaisset del monde : La filosofia de Brassens / Musica : Coralie Nazabal / Retrach Literari : Folco de Baroncelli / D’escart e de talvera : Georges Brassens / Adishatz monde ! : Brassens a la bambòla / Per la veirina entredubèrta : Jean Richepin / Dorsièr : Brassens, un desir de libertat / Viradisques : Lo darrièr disc / Entrevista : Arnaud Cance / Pesadas : Pèire Pascal / Viradisques : Brassens cantat en occitan / La guinhada : Paure Jorget, paura Misèria / Deu neient ençà : Lo Broishèr / Supereròis : Lo multivers supereroïc / Umor : De l’importància de la mostacha… / Issa ! : Fabrizio De André / Lo Canton dels Pichons : Caricaturas de devinar / Sortir la lenga : Pchit… / Òc tele : L’eretatge trobadorenc / L’occitan blos : Refòrma de l’ortografia / Gavotina Pantais : Bèstias e ànimas / Edicions / Lo CalenDiari / A taula ! : La mongetada / Mots crosats
Per legir aquel article, cal s’abonar o se connectar !
Nòstras ofèrtas d’abonament : Abonament a Lo Diari – 1 an (papièr + web), Abonament a Lo Diari – 1 an (web) o Abonament a Lo Diari – Illimitat (web)
Una rota en quatre cançons (Edito del Diari n°63)
Dobrissètz los portanèls de l’estadi, alandatz las tampas de l’arena, daissatz los esportius del dimenge mai dels autres jorns de la setmana cambadejar aprèp de meses embarrats coma galinas en jaça de batariá : en aqueste estiu los portièrs retrobaràn lor gàbia, los raquetaires batràn la tèrra, los afogats de gròs balon oval o de pichòta pauma redonda trepejaràn las pelenas, las ròdas regaràn lo quitran…
Ne legir mai
Un « bastard cultural »
En furnant dins la bibliotèca pairala, vaquí un libre d’una colleccion que se n’onoran los letrats d’una cèrta generacion, amators de poesia e de cançons : las edicions Seghers, amb la colleccion Poésie et chansons. Joan Pau Verdier i aguèt dret a un volume, al cap sonque de tres albums, a l’atge de vint e uèit ans.
Per legir aquel article, cal s’abonar o se connectar !
Nòstras ofèrtas d’abonament : Abonament a Lo Diari – 1 an (papièr + web), Abonament a Lo Diari – 1 an (web) o Abonament a Lo Diari – Illimitat (web)
L’Adieu al Joan-Maria Petit
A la fin d’agost, caliá estancar las semals que lo temps de vendémias arribava. Aqueste moment, Joan-Maria Petit lo tornarà pas viure (o imaginar qu’amb las maquinas…) en aquesta debuta d’agost, nos ven de quitar a l’atge de 78 ans.
Ancian professor a l’Universitat Paul-Valéry (Montpelhièr), amb unes fòrts ligams familials amb la cultura d’òc : nebot de l’òme de teatre Ernèst Vieu, gendre del poèta e linguista lo professor Carles Camprós, Joan-Maria Petit s’interessèt tanplan a l’etnografia coma a la lexicografia e a la dialectologia (prenguèt part a l’elaboracion de l’Atlas linguistique du Languedoc oriental-CNRS).
Ne legir mai
Joan Pau Verdier, Sempre
Disiá modestament que voliá ‘restar sa carriera sens ne’n far tròp, sens esclat, sens faus tornar e sens se far desirar. E quò es verai que, dempuei 2010 e Les Rêves Gigognes, Joan Pau Verdier aviá pus enregistrat de disques, nonmàs chantat a quauquas ocasions plan precisas. Mas quilhs 10 darriers ans fugueren totparier marcats per sa preséncia, a començar per quela de sa votz, sus las ondas de France Bleu Périgord. E pas nonmàs. Son timbre rauche e velosat, sa resonància greva e maliciosa eran coneguts de tots, e formeren mai segurament las aurelhas daus Perigòrds que quauque jornau televisat nacionau. Aura qu’es vengut lo temps de son abséncia, crese d’auvir coma jamai quela votz tronanta e quela que ‘pelava “Lenga de pelha”, coma lo nom d’un recuèlh que surtiguet quò fai quauquas annadas. I cronicava e i criticava l’anar (pas pro anar per eu benleu) falord dau monde dins daus bilhets d’umor… mai d’umor.
Ne legir mai
Malaterra – Felipe Carrese
Malaterra. L’òbra negra de Felipe Carrese, la descurbèm en 2003 sus leis ecrans pichons. La nòta d’intencion explica : « Una dei particularitats d’aqueste projècte originau es qu’una granda partida dei dialògs es parlada en occitan. […] ». Veguem veire lei promessas de son generic…
Ne legir mai
Adiu Peir
Que s’ei mort Peir Lobèra. Au cap d’un camin tròp brac. Ua vita dedicada au collectiu, ua vita de militant. Militant sindicau dab un engatjament en SGEN-CFDT. Militant politique qui miè campanha devath de la bandièra d’Entau País. Militant culturau engatjat en mantuns moviments occitans.
Ne legir mai
Rosina que s’ei morta
En aquesta cronica, no vos parlarè cap dera Rosina que coneishetz, qu’escotatz, votz encantaira se’n i a avut, estela que s’ei amortada en cèu occitan. Coma ensagi de fèr cada còp, que voleria evocar era Rosina qu’è coneishut, taua que l’è vista, sense tornar díser tot çò qu’a fèt.
Ne legir mai
Crompar Lo Diari
-
Abonament a Lo Diari
De : 1,50 € / mes
-
Lo Diari (al numèro)
5,00 €
Anóncia
Los darrièrs clips
