Articles rengats dins "Literatura"
Libres : Joan Ives Casanòva, L’Eternitat estraviada, edicion l’aucèu libre.
Son quatre nòvas que nos fan viatjar entre Irlanda, Corsega, Nauta Provença e Londres que nos liura aquí Joan Ives Casanòva. Un libre de mai per un autor que saupèt fargar una òbra rica e exigenta tant en pròsa coma en poesia.
Ne legir mai
Andriu Berry, Les Esprits de Garonne
Ne’n damòra quasi pas una quita tralha. Dus articles de Gui Latry e Miquèu Wiedemann pareishuts en 1997 dens la revista universitària Garona, de Bordèu.
Ne legir mai
Era « HEDA » que s’ei perduda ?
Solide ! En òbra famusa de Camelat, que’s vòu ara pagèra dera Mirèlha de Mistral, era dauneta, Belina, reina d’aqueras montanhas, que vié « mair », coma ac ditz eth titre deth cant III ena edicion de l’IEO de 1962, mes Camelat, eth, qu’avia escrivut « La hede », e que sinhalè aquera traïson quan furèm amassadi en colloque a Arrens enà fèr omatge ath gran escrivan deth lòc. Era causa n’ei pas sense importància se l’òm cèrca a compréner era fin causida peth poète, era mort de Belina.
Ne legir mai
Lo « Boèci » : l’emergéncia de l’occitan literari
Lo « Boèci » es la version occitana de la Consolatio philosophiae, òbra morala del filosòf e òme politic latin Boèci (480?-524). Aquel tèxte es estat compausat per un clergue lemosin pròche de l’abadiá Sant Marçal de Lemòtges, un dels brèces de la « scripta » occitana qu’espelís a l’entorn de l’An Mil. Es uèi considerat coma lo mai ancian monument literari de la lenga d’òc.
Ne legir mai
Un metòde del perfièit occitanista ?
Arriba de còps, en país tolosenc, suls inquets, de trobar un libre en occitan. Generalament, lo vendeire es plan en pena per vos explicar çò qu’es, mas a vos, occitanista, vos balha una crana impression d’existir al mièg de tot çò que lo monde vòlon pas mai : las maquinas per far lo pan, los banhs de pè a bullas, los jeans talha 34 o los nº1 ofèrts de cada novèla colleccion de las edicions Hachette. Lo libre occitan ven del còp superflús, coma tot aquel demai, mas existís perça que es estat un besonh a un moment donat e que passèt de mòda… Vòl dire que foguèt de mòda a un moment, doncas ?!
Ne legir mai
L’âpre verdeur des légendes
Amb un títol atal, siá passatz lo vòstre camin perque vos disètz qu’es encara un títol de libre de Katherine Pancol, siá la vòstra curiositat se despèrta, vos agafa. Ne volètz saber mai, dobrir lo libre e aquí serà una bona causa !
Ne legir mai
Se far de moneda amb sos vièlhs libres occitans, es possible !
Aquí un títol que ne soi plan fièra e que se vòl volontàriament racolaire. Lo podètz utilizar tant que volètz alprèp de qual volètz per far aimar la literarura en occitan. Totas las rasons d’aimar los libres son bonas !
Un títol que auriam poscut legir en bandèu publicitari de quin site internet que siá. Sabètz, al moment de telecargar illegalament un film : vesètz un rectangle que clinhòta ont es marcat « ganha de milions d’euros gràcia a sos libres en occitans : Los traders de la city son furioses.
Ne legir mai
Los castèls, la Dordonha e l’aventura
L’occitan es pas complètament nud en tèrme de romans per adolescents. Tibal lo Garrèl n’es un. De mai, foguèt lo primièr roman de paréisser en Peirigòrd, siam-ne fièrs ! Pasmens l’istòria de l’edicion d’aquel libre es pro curiosa per la notar aquí…
Ne legir mai
Un còp èra… lo libre d’artista
Una idèa que m’es demorada al legir de « Lingüistica e renaissentisme occitan » de Joan Thomàs es l’idèa contradictòria que l’identitat occitana se bastís tròp sovent per rapòrt a son dominant mai pròche, mas d’un autre costat qu’« exprimís la volontat de demorar en defòra de tot contacte amb çò que se fa endacòm mai ».
Ne legir mai
Entrevista : Aurélia Lassaque
Aurelia Lassaque, poèta en occitan e en francés, sortís son tresen recuèlh poetic “En quête d’un visage” a las edicions Bruno Doucey, e nos parla de son percors, de son rapòrt a la lenga d’òc e a la creacion literària.
Fòto © Maxime Morin
Aurelia Lassaque, vòstre darrièr recuèlh repren la tematica antica d’Ulisses, vòstra Odissèa dins la lenga occitana justament, coma comencèt ?
Mon Odissèa… es simple, comencèt dins Òlt, dins mon vilatge d’enfança a Sant Martin lo Redon. I ai totjorn ausit parlar de la lenga e quitament parlar la lenga.
Ne legir mai« Garona per Aran Bramant ; Nouguèra per Alous Tout dous… »
Condo Sambeat, eth gran poète aranés, que fè cantar Garona e era sièva bessoa espanhòla Nouguèra en dus mervelhosi poèmes, atau qu’amassa e descriu eths nosti países d’endeçà e d’enderà eth Calhau pirenenc en ua sinfonia de 46 estròfas de 8 octosillabes, 19 coplets pera Garona, 27 pera Nouguèra, e doncas eth repic aicinaut que torna 2 còps pera Garona e 5 còps peth riu espanhòu, e da son unitat ath ensem, quate linhas leugèras, ua antitèsi que ditz dus caractèrs, dus países, encòp amics e opausats.
Ne legir mai“Etj ase encantatch”
Encantat que fu quan òmes e femnas d’Aulus en Coserans me condèren quin avian participat a aquera aventura : ua pèça en gascon escriuta per un curè deth país e jogada per monde deth país !
Ne legir mai
M’aboni !
-
Abonament al Diari (1 an - 6 numèros) 30,00 €24,00 €
Anóncia
Los darrièrs articles
Compte-rendut: Lo Diari, vòstre vejaire nos interèssa !
Los darrièrs clips
Los darrièrs comentaris