Rousseau, qu’aviá escrit o escapolat, abans 1754, sèt pèças de teatre, considerava que Molièra èra “lo mai perfièit autor comic que sos obratges nos sián coneguts” (Letra a d’Alembèrt, p. 31) e, coma Boileau e Du Bòs, vesiá dins Lo Misantròp (1766) lo cap d’òbra de la comedia modèrna (LA, p. 33).
Ne legir maiSe i a plan una activitat liura e gratuita que degun non li escapa pas, e a cada atge, aquò’s plan lo jòc. Pasmens, i aguèt longtemps una mena de desamor entre la reflexion filosofica e lo fait de jogar. D’efièit, aqueste foguèt longtemps considerat coma una activitat enfantina o infantila, una activitat per se deslassar, pel plaser, quicòm de non-seriós que per esséncia s’opausariá a la soscadissa.
Ne legir maiTota epòca coneis mòdas e tissas que, a l’encòp, exprimisson un imaginari e lo noirisson. Non escapam pas a aquel fenomèn, dins lo domeni de la musica coma dins d’autres. Aital, despuèi un briu, s’ausís e se lei l’expression “musicas actualas”, que designariá un ensemble de musicas pròprias del temps present, nascudas d’el, presentant doncas un caractèr de novetat rapòrt a las musicas precedentas, las qualas se definirián alavetz coma “inactualas”.
Ne legir maiJuntar los mots « cinèma » e « filosofia » non es evident, tant un e l’autra semblan aver pas res de far amassa. D’efièit, qué pòdon partejar, a despart d’èsser de produccions del gèni uman ? Filosofic, lo cinèma ?
Ne legir maiEs en decembre de 1883 que lo filosòfe, afeblit, arriba a Niça, en cèrca de calor e de lutz. I demorarà cinc ivèrns seguits, dins lo quartièr dit “italian”. La part “francesa” e borgesa de la vila, mèra “taca dins aquesta esplendor miègjornala” li es “insuportabla”.
Ne legir maiLos rites se pòdon definir coma un projècte d’òrdre per defendre o restaurar l’èsser degradat, acréisser son potencial o, invèrsament, avalir l’èsser de l’autre. S’i destrian tres tipes d’accion : de rites ciclics de l’òrdre de l’estructura (fèstas de Nadal) ; de rites de passatge o transitius ligats a un temps irreversible (iniciacion dels joves, anniversaris) ; e de rites occasionals per s’aparar dels desrèglaments istorics de l’òrdre collectiu e ciclic.
Ne legir mai
