Esportius e païsans
L’espòrt ? Tant que pòsca me sovenir, me demandi se coneguiam aquel mot dins nòstra campanha. Bèlmal se ne perceviam un sens en escotant le pòste (de ràdio) o en legint un jornal perimit.
Ne legir maiAl rajòl del temps
Per tant que siaga convençut que l’occitan es adaptat a de racontes modèrnes, a l’Alan Vidal li agrada mai que mai de se remembrar un temps que la lenga aviá, dins sa societat, una autra plaça…
Comunicacions antenumericas
Coma le ventre de la maire ponchava, las meninas endevinairas avián anonciat un dròlle, un Martin. Qué fusquèc pas la suspresa, un maitin d’octobre de 1959, quand nasquèc la Martina a la bòrda de Ribanauta ! Pels parents, le coble Sarralís, tot just maridat d’un an, l’estonament venguèc lèu bonur. Se devián d’ac comunicar a tot le monde e dins tot le mond !
Ne legir mai
A l'Angèla Marròt de Saurat
Aqueste tèxte es inspirat d’una de las fòtos de Clément Sans que son mostradas per las carrièras de Saurat
Ne legir mai
Malentendut
Just après la guèrra de 45, Bernat Besson arribèc al vilatge e se loguèc coma vailet de bòrda. Malgrat que fusquèsse un òme secret, al cap de qualquas mesadas tot le monde le presava. Pensavam que benlèu sa condicion d’estrangièr e que son parlar un pauc esquèr l’embarrèsson dins son silenci.
Ne legir mai
L'orme de davant la pòrta
Un còp èra, un país ont les aibres parlavan. Un ivernàs tot en glaç e long coma un suplici i martirizava de sa rigor bèstias e gents. Le Deodat, un paure vassalh, e sa familha se torravan dins lor ostalet, la lenha mancava. Las barralhas rasadas, le garric noselut copat, li demorava sonque l’orme de davant la pòrta que li portava ombra l’estiu. […]
Ne legir mai
Chiròla e vin petit
Al risc de passar per un vièlh… vos vau parlar del vin de temps a. Nos acompanhava a totas las oras, per tirar la set, per balhar fòrças al trabalh, per refrescar la sopa, per las castanhadas, per fèr chauchòla, pel civet de lèbre, per se garir d’un raumàs, per festejar… e de còps per se pintar. Tot le monde ne beviá, i comprés mainatges e femnas emprenhadas ; de qué desorbitar les igienistas d’ara ! Tant luènh que se sovenga ma memòria, ai totjorn begut vin.
Ne legir mai
