Lo Leberon, o Lop-beron, es una bèstia peiregòrda e lemosina, que se pòt trobar nonmàs de nuech, mas que surtiá pas totas las nuechs. Era la resulta d’una malediccion ; quò fai que lo qu’era Leberon l’aviá pas chausit, lo condemnant a trevar quauquas nuechs.
Ne legir maiBarrutlar, sovent, es s’encaminar cap a la cima d’una còla, d’una montanha o d’una ciutat, per temptar de miélhs véser lo mond, l’abraçar d’un agach, lo careçar de luènh. I a de nautors famosas, de luòcs dins lo cèl que los òmes i tòrnan, de longa, tras los sègles, podriam dire de luòcs eternals que lo temps sembla de s’i arrestar e que, pasmens, la traça de l’Istòria en movement i es presenta de’n pertot.
Ne legir maiMicheu Chapduelh nasquèt a Agonac, en Peiregòrd, dins una familha occitanofòna. Foguèt professor de francés e d’occitan.
Ne legir maiMagalí Urroz qu’ei ua actora culturau de l’occitan en Lemosin. Ua de las de qui hèn víver la lenga en víver ena lenga que sia ena vita professionau o pendent eth sué temps de léser.
Ne legir maiLo coneissem coma l’illustrator de la màger part daus obratges editats a las edicions dau Chamin de Sent Jaume. Sa modestia acceptariá benleu pas de s’auvir dire qu’es un artista occitan incontornable.
Ne legir maiD’un septentrion a un autre : coma explicar l’interès dei lemosins per la literatura russa ? Après Danis Ròcha e Josèp Migòt que s’acarèron a la revirada (l’un en francés, l’autre en occitan) de Tchecòv, vaquí que Jan-Pèire Reidi (agregat d’anglés e russofòn) cabussa dins un grand classic de la literatura d’en delai d’Oral : Lo nas e lo manteu, doas novèlas de Sent-Petersborg, en occitan-lemosin, de Nicolai Vassilievich Gògol
Ne legir maiÒm l’escota, la Monica Sarrasin, sufís de l’entendre parlar, parlar, dire sos sovenirs coma s’èra ièr. Capabla d’anar quèrre lo detalh qu’o ditz tot, capabla d’exprimir un sentit fòrt mas totjorn amb una granda pudor…
Ne legir mai’Quò fai tot juste cent trenta quatre ans d’aquò que lo Françoàs Grabié, chansonier d’Ussel, celebrava dins una de sas chansons Lo grand Fagotier d’Ussél, personatge meitat legendari, paubre tròç que lo monde cranhavon quauque pauc, « passat mestre en marauda » qu’èra pas.
Ne legir maiNe’n damòra quasi pas una quita tralha. Dus articles de Gui Latry e Miquèu Wiedemann pareishuts en 1997 dens la revista universitària Garona, de Bordèu.
Ne legir maiLo « Boèci » es la version occitana de la Consolatio philosophiae, òbra morala del filosòf e òme politic latin Boèci (480?-524). Aquel tèxte es estat compausat per un clergue lemosin pròche de l’abadiá Sant Marçal de Lemòtges, un dels brèces de la « scripta » occitana qu’espelís a l’entorn de l’An Mil. Es uèi considerat coma lo mai ancian monument literari de la lenga d’òc.
Ne legir maiAmb un títol atal, siá passatz lo vòstre camin perque vos disètz qu’es encara un títol de libre de Katherine Pancol, siá la vòstra curiositat se despèrta, vos agafa. Ne volètz saber mai, dobrir lo libre e aquí serà una bona causa !
Ne legir maiAquí un títol que ne soi plan fièra e que se vòl volontàriament racolaire. Lo podètz utilizar tant que volètz alprèp de qual volètz per far aimar la literarura en occitan. Totas las rasons d’aimar los libres son bonas !
Un títol que auriam poscut legir en bandèu publicitari de quin site internet que siá. Sabètz, al moment de telecargar illegalament un film : vesètz un rectangle que clinhòta ont es marcat « ganha de milions d’euros gràcia a sos libres en occitans : Los traders de la city son furioses.
Ne legir mai
Abonament al Diari (1 an - 6 numèros) 
Vos prepausam de vos abonar, en dos clics, a una letra regulara que vos tendrà assabentat·da de las sortidas dels novèls Diaris papièrs e de la publicacion d'articles novèls.
