Brigalhs
Descobèrta d’un recuèlh pichon e polit…
Lo 24 de junh passat faguèt 10 ans que Robèrt Lafont se’n èra anat comptar las estelas del cèl… Mai recentament son Bernard Lesfargas de Dordonha e Jòrgi Gròs de Nimes que nos foguèron enlevats… Se sovenir dels ancians, es plan e o cal mas, de còps que i a, es agradiu de pensar que i a de joves coma Silvan Chabaud, Aurèlia Lassaque… que, sens bruch, dins lor canton, òbran per la lenga. Uèi, pensi a un qu’es pas tan jove coma aquestes mas qu’es novèl dins l’edicion, un companh de facultat, qu’estudièt licéncia e Màster, de 2009 a 2014, al departament d’occitan de Pau Valèri, al Clapàs. Aviá tornat trobar la lenga… a la retirada.
Tolosan discret e modèst, un pauc secret, son ajuda foguèt de tria dins lo bon debanar de l’Estivada de Rodés pendent qualques annadas. En mai d’aprene l’italian, sens dire res, escriviá en occitan. E legissiá fòrça, s’agacham plan los tèxtes, o vesèm lèu… En 2018, farguèt un recuèlh pichon mas fòrça polit tant pel contengut coma per la cobèrta. Legir los poèmas sovent (tròp) cortets mas eficaces es un plaser e tanben una descobèrta de la pensada de l’òme que se rescond darrièr las paraulas. De còps que i a son joioses, pus sovent tristes e filosofics sens i tocar e totjorn al fial de la vida vidanta…
Vaquí « Polideta » :
Una esquina d’amor
A vos damnar
Mas quand se revirèt
Aviá las gautas blavas de la mòrt.
La casuda es d’unes còps esmoventa
coma dins « Anna » o susprenenta.
Vaquí « Serial clicker » :
De fotos ne fasiá ne fasiá
A bodre
Ne preniá ne preniá
Tant que podiá
Ne deviá èsser comola la carta
Pasmens contunhava
L’avugle.
Òm i pòt trapar de tèmas fantastics
coma « Lo Manpòt » e d’umor
coma dins « Definicion » :
Un singlar aquò’s pas
Qu’un singular
Que s’es perduda la u.
S’ensaja a la devinhòla :
« Devinalha » o
« Qu’es aquò qu’es aquò ».
Es plen de « Paradòxas » :
Los vièlhs avèm léser
Pasmens avèm totjorn paur
De mancar de temps.
Agèt un « Rescontre »
que dediquèt a Joan Bodon :
Sul ramelet d’una carròta
Del costat d’Avairon
Èras nascut, bèl parpalhon.
E ieu, aviái quitat mon jardin
Per tirar camin
Cap a l’Estivada.
La fin presenta de tèxtes pus longs mas cadun dels trocets en vèrses liures o rimats, monosillabics e en pròsa poetica es una pèrla fina e s’avètz l’enveja de ne far un colar, vos cal legir aquel librilhon que se sona Brigalhs : petaçatz-vos per o trobar en çò de las edicions IEO Lengadòc, per 12 èuros. Per acabar, l’autor se sona Michel Pedussaud.
Miquèl Pedussaud
Occitan
IEO Lengadòc, 2018
101 paginas
12 €
