• E ben, brave monde, legissètz una revista que se/vos refusa res : vos proposam aqueste còp la Luna !

• Encara un subjècte que lo cronicaire es content de descobrir, el qu’aima plan de gardar los pès sus Tèrra.

• L’afar del Ciranò de Brageirac qu’anèt sus la Luna, sabèm plan qu’èra una engana de paraulas, mas los mots pòdon justament prometre la Luna (e jamai l’Autra !).

• Parlaplan vos prometiá la Luna, mas la nuèit dormissiá coma una missara.

• De conquistas sus aquesta planeta quant n’i agèt, aquò s’es pas passat del melhor a veire la situacion d’unes pòbles e l’anar de l’umanitat. Alara, la conquista de l’espaci pòt èsser lo meteis sicut erat : de los anar conquistar, pensatz que rendrà mai uroses los Lunatics, los Marcians, los Saturnians, las Venusianas, las Mercurialas e autres Uranians, Plutonics, MC Solar o Neptunians… e fin finala, de qué i ganharem las Terrianas e los Terrèstres ?

• Lo paure Joan de la Luna camina que caminaràs e sens objectiu : i a pas de camin de Granda Passejada (GR balisat) en territòri selenic. Son fais sus las espatlas (vises, fraisse, caravenas o pecats seuns o del monde) li fa plegar las esquinas e es pas una cana de sèt legas que li fariá trapar un abric per se pausar cinc minutas o lo temps d’un eclipsi.

• Quora per lutar fèrme contra lo rescalfament climatic, i aurà pas mai una sola vaca sus Tèrra, de qué nos demorarà de faire ? De plorar e de bramar coma vedèls ? La Via Lactada desapareisserà : adieu, lo camin de Sant Jaume ; nos traparem plan desvariats !

• Segur que lo Gagarina prenguèt dos comprimits d’aspirina abans d’anar faire sa virada : aquò li tirèt una espina dal pè !

• M’agrada mai Ciutat de Carcassona, la legenda de Dòna Carcàs, lo coratge de Trencavèl, los canaris del XIII, los poèmas de Nèlli e las cançons de Martí puslèu que la tecnologia de la Ciutat de l’Espaci de Tolosa.

• La Luna es una maire pels ortalans : lor i ditz quora plantar e semenar per que las recòltas siaguen de las bonas. Mas aquò li fa plan de trabalh e s’engana mai qu’a son torn.

• Un còp per mes, la Luna se banda coma una ascla : es lo temps de la Luna plena.

• Pels camps, se pòt trapar virasolelhs. Qual·a amassèt ja una flor de viraluna ?

• Las cresenças, aquò’s un pauc complicat. Quant de religions monoteistas e perqué totes aqueles noms de dieusses e divessas per las planetas e las estelas ? Lo multiple seriá atal l’òbra de l’unenc ? Aquí, un subjècte teologic d’importància…

• La Granda Paur : las estelas crentan lo jorn que sortisson pas que la nuèit.

• Òc al liure arbitre e a l’autonomia : refusem de nos acontentar d’èsser los satellits de çò que nos despassa !

• Quand as una bona estela, te val mai pas venir una star (una estela) qu’aquí los problèmas començarián.

• S’aviam fait de la Tèrra un paradís, i auriá pas lo besonh de pensar d’anar sus Mars o endacòm mai. Sabi pas s’es encara temps…