Totes los articles ligats a "Gasconha"
Los Cercles de Gasconha
Quin parlar deu parçan gascon girondin shens evocar lo hialat deus Cercles de Gasconha ? Aqueths aròus que son cafès associatius ubèrts a tots, on lo monde e s’ i arretròban tà béver un pion, escotar un concèrt de jazz, grasir d’un repaish o participar a un concors de belòta.
Ne legir mai
GASCONS CAP E TOT ! E après ?
Que leigi tot dia sus Internet novèlas frescas e vielhas deth Esperit gascon, afirmacion fòrta d’aver a estar gascons cap e tot !
Ne legir mai
Sus una illa deserta, m’empòrti … DRAC – Artús
Estossis sus ua isla desèrta, dab lo dret de portar sonqu’un disc en lenga occitana sortit dens la decennia darrèra, lo quau e causirés ? Lo Diari que t’aida a respóner ad aquera question màger de l’existéncia : l’album Drac, d’Artús, sortit en 2010 suu labèl Pagans. S’as paur au ròck radicau de Gasconha, atau quauques arguments entà’t convéncer d’i (tornar) dar ua aurelha. Hè possar lo pioneer a hons, que va soar !
Ne legir maiFiladèlfa de Gèrda – Incarnacion deth Felibritge gascon
Qué de comun entre Lluis Llach e Filadèlfa de Gèrda ? Arren, ça vos anatz arríser ! E pr’aquò qu’è trobat açò : coma tots eths Catalans, Lluis Llach que fè borir eth Camp Nou en cantant eth imne L’estaca, « segur que tomba, tomba, tomba » « si estirem tots, cairà», era nosta Filadèlfa era tanben qu’apèra eths Bigordans a fèr caiger eras cadeas deth poder en eths sièus Crids :
« U tems venguerà – que venga !
D’ora que venguerà !
U tems – que’d Mèstre se’n venga !
Qu’era còrda petarà !
Còrda o estaca, un mème simbèu !
Ne legir mai
Aronde : Assemblatge Musicau Migratòri
ARONDE
Assemblatge musicau Migratòri
A l’abòr, los quate musicaire-as d’Aronde que sorteishen suu labèl Pagans lo permèr disc testimòni de l’encontre musicau enter Les Poufs à Cordes e D’en Haut. Aqueths dus duòs que hèn un quatuòr qui fusiona duas identitats enrasigadas, gessidas de la tradicion d’Auvèrnhe e de Gasconha. Que ns’elabòran ua experiéncia musicau inclassabla, tota en poténcia e en finessa.
Lo tèrme « Aronde », en lengatge de menusèr, que designa l’assemblatge de duas pèças de bòis, talhadas en fòrma de coda d’irongleta sengles.
Ne legir maiItineraris de luxe
Qu’ei un luxe era poesia, qu’ei un luxe era letradura, qu’ac pensi, mes un luxe accessible, que nos podem dar s’ac volem. De pan e de ròsas qu’avem besonh, ç’a dit eth poèta, de luxe doncas autant coma deth alimentari.
Ne legir mai
Dorsièr “Memòria en partatge” – Tesaurs tà l’aviéner
Au 1èr de junh, l’associacion bigordana Pirèna Immatèria que publiquè lo dusau volume de Memòria en partatge, un libe-disc bilingüe de 19 cantas e 7 tèxtes poetics, collectats au près de la familha Porte-Labit-Crampe, aulhèrs-cantaires de Gedra en Bigòrra, tot pròche de Gavarnia. Lo permèr numèro, pareishut en deceme de 2014, que presentèva dejà ua seleccion de cants collectats en Bigòrra peu professor Xavier Ravier enter 1956 e 1962. Gessits d’un paisatge sonòr unic, aqueths dus volumes que constitueishen tesaurs d’oralitat inestimables.
Ne legir mai
Dorsièr “Memòria en partatge” – Cantèra !
Cantèra, espaci entà la canta populara
En occitan, aver la “cantèra” que nomenta ua set inextinguibla de cantar, e mei precisament de har soar cantas tradicionaus en polifonia, enter cantaires ahuecats. Se los hestaus de jazz o de musica tradicionau qu’an lo boeuf instrumentau com practica off, las hèstas en Biarn, Bigòrra e mei enlà, qu’an la cantèra. Ua faiçon de las bròias de tornar botar la lenga cantada en l’espaci public, e d’ac religar a moments de hèsta hargats collectivament, totas generacions mescladas.
Ne legir mai
Rugbi a 13 : Les Orses de Sent Gaudenç
Avètz entenut a parlar deus orses ? plan segur ! Mes, les Orses de Sent Gaudenç !
Rasseguratz-vos non s’agís pas de las bèstias ! Nani ! S’agís d’una equipa de 13 jogaires de rugbi ! Les Orses a XIII de Sent Gaudenç. Atau s’apèra l’equipa esportiva eroïna deu Comenge !
Aquí son istòria.
Tornam a las originas deu XIII. Au començament, totes les que corrián darrèr un balon ponchut jogavan a XV, e mès que mès en Anglatèrra. Le Nòrd deu país èra obrèr e le sud èra mes ric.
Ne legir mai
Francis Jammes e la “flor de farrotch”
« J’ai vu l’herbe rouge qu’on appelle farouche
Et, bien que je ne pense pas devant les choses,
J’ai pensé que cette farouche était ta bouche.
Elle avait l’odeur de l’ombre chaude, et à cause
De ta bouche j’ai vu dans l’herbe la farouche. »
<iframe width=”100%” height=”300″ scrolling=”no” frameborder=”no” allow=”autoplay” src=”https://w.soundcloud.com/player/?url=https%3A//api.soundcloud.com/tracks/405323730&color=%23ff5500&auto_play=false&hide_related=false&show_comments=true&show_user=true&show_reposts=false&show_teaser=true&visual=true”></iframe>
Aqueri vèrses que son de Francis Jammes, nascut a Tornai enas Nautas-Pirineas, e vertat que sol un poète gascon podiá trobar aquò.
Ne legir mai
M’aboni !
-
Abonament al Diari (1 an - 6 numèros) 30,00 €24,90 €
Anóncia
Los darrièrs articles
Los darrièrs clips
