Ressègasonsainas

A quin moment un Ominid d’aurelha mai segura que sos congenères tustèt dos calhaus en se disent “macarèl, aquò tinda plan, anam poder montar un grop” ? Qual·a, puslèu que de far prangièra o de profeitar d’una vida tròp corta, trauquèt l’òssa del rèn del dinnar per estuflar dedins e trobèt aquò polit ? Cossí se sonava aquel (dangierós) personatge que lo primièr vegèt una cabra guimbar gaujosament pels pastencs e comencèt de s’imaginar l’escanar, la despolhar, vissar de tudèls dins tot çò que semblava, de prèp o de luènh, a un trauc, e i bufar coma s’aquò foguèsse çò pus natural del monde ?

A aquelas questions portarem pas – e es benlèu pecat – responsa dins aqueste Diari. Çaquelà, aprèp mai d’un numèro a barjacar de la musica un còp qu’es faita, tornarem montar a la font del son per parlar de cossí se fa, justament, aquela musica.

A cadun-caduna son biais, son element de predileccion, d’ont se trairàn ritmes e melodias : tèrra, aire, vent, metal, fuòc mai plantas, fabricar son instrument de musica es un trabalh primordial, material, terrèstre, que permet pasmens d’accedir a l’immateriala beutat… o al mens d’ensajar.

En guest star a la mòda Do It Yourself (en occitan “convidat especial aquí coma a l’ostal”) Henri Maquet nos fa l’anatomia de la musica bartassièra, e sabèm l’artista plan apracticat als brancaments dirèctes entre cana de Provença, terralhas, maquinas electronicas e efièches de tota mena. L’òbra sens bidolha gaireben mòrta es ! Puèi descobriretz una galariá de retraches de fargaires, maquinaires, bricolejaires d’un artesanat musical gaujós e abondós, entre plan d’autras causas. Coneissètz la botiga : aicí tanben brancam amassa de causas plan diferentas, es la pichòta laütariá del Diari !

Aqueste numèro del Diari es dedicat a la memòria de Miquèu Pujòl, collaborator del magazine, desaparegut en abril de 2024.