Panasòu es, per lo Lemosin, l’equivalent d’una ròck-star que, quand sa votz montava dins lo pòste de ràdio, quò es tot lo país que se plantava de trabalhar per l’escotar. Mas la ròda vira e André Dexet (son nom vertadier), contaire, jornalista, etnografe, se fai pitit a pitit obludar. La publicacion d’un florilegi de las nhòrlas de Panasòu s’impausava, vei-lo donc quí surtit ! L’IEO Lemosin s’i son tots botats per presentar un bon centenat d’istòrias plasentas e ne’n enregistrar quauqu’unas. E ardich que te desboire !