Dins aquel libre d’un centenat de paginas, Clamenç, umorist de lenga occitana, i presenta los tèxts dels esquèchs de sos quatre darrièrs espectacles : Mesclum, Clics d’òc, Tè…Ve !, òc-limpià. Aqueste obratge congostarà a l’encòp aqueles qu’assistiguèron als espectacles de Clamenç coma als afogats d’occitan que descobriràn aquí una lenga a l’encòp rica e aisida de comprene. Un espet de rire dins aquela passa sorna a pas jamai fach de mal en degús !
Ne legir mai
Recuelh de poèmas de l’artiste pluridisciplinari Danièl Lamaison. Dab dessenhs de l’autor. En aquera referéncia a l’amor de luenh deu trobador Jaufré Rudèl, s’amuishan ompras d’amors qui ne vaden pas, d’amors qui’s des·hèn e d’amors esbrigalhadas, on s’escaden los encontres estèrles, la distanciacion o la separacion, on s’escriven la mauescaduda, la pèrda, la sofrença mes tanben lo desbromb.
Ne legir mai
Segon los precèptes jupiterians actuals, se pòt èsser en même temps de dreita e d’esquèrra, gilet jaune e gilet vèrd, contra lo rescalfament climatic e proprietari d’una veitura-diesèl… Lo cronicaire del Papieròt menerbés dins La Semaine du Minervois capita, el, setmana aprèp setmana, d’èsser tot a l’encòp : espepissaire de l’actualitat, cercaire de provèrbis, critic literari, esportiu afogat, conselhièr gastronomic, joglaire de mots e formulas, romegaire patentat, umorista ironic, obrièr de la lenga nòstra… Tres annadas de cronicas represas per tematicas : L’anar dels jorns ; Agach critic ; Mots e provèrbis ; Contes e racontes ; En mai.
Ne legir mai
En 1988, Patrick Modiano que cad per escàs sus un avís de recèrca, pareishut en un numèro de France-Soir deu 31 de deceme de 1941 : Dora Bruder, ua gojata de quinze ans, qu’a desapareishut. De cap a cinquanta ans après, Modiano, com s’èra investit d’ua mission, que’s hica en cèrcas de la joena escapadora peu París negre de l’Ocupacion : lo París de l’estela jauna e de las gaheradas, deus internaments e de las deportacions, deu quau, un còp la guèrra acabada, daubuns e s’i son esmerats a boishar lo sovier. Mercés ad aquera enquèsta que hasó anar pendent mantua annada, Modiano qu’a sauvat Dora Buder deu desbromb e, tot au còp, que l’a balhat ua sòrta de sepelida : un libe qui, com ua modèsta pèira tombau, e pòrta, tot simplament, lo son nom.
Ne legir mai
Qui aguissiá talament lo paubre Rodilha, trainabiaça e indicator lo mielhs aimat dau comissariat de Maraval, per li drubir la cronhòla sus son pilòt de retrum ? Un estranh tatoatge vai botar lo comissari Darnaudguilhem sus una dralha que vai far tornar daus vielhs sovenirs.
Qui se remembra dau Bengara, queu bocin d’erm conquist per Occitania au segle XIX ? Quo es pertant de lai que s’es levat un meschant vent de sable.
Aquí un florilègi susprenent amassat dins l’òbra poetica de Peire Cardenal. S’i trobarà pas las cançons d’amor convencionalas, mas de satiras de nòstra Nau dels Fòls. Yves Leclair transpausa aquela cançons dins lo respècte permanent del sens medieval e capita de nos sarrar d’aquel trobador anticonformista d’un autre temps.
Ne legir mai
Abonament a Lo Diari A partir de : 1,50 € / mes
Vos prepausam de vos abonar, en dos clics, a una letra regulara que vos tendrà assabentat·da de las sortidas dels novèls Diaris papièrs e de la publicacion d'articles novèls.
