Marcovaldo o las sasons en vila
Marcovaldo o las sasons en vila d’Italo Calvino es un conte filosofic ont seguissèm, sason aprèp sason, Marcovaldo, un manòbra vengut del campèstre que viu amb sa familha, amb pro pena, a la vila.
Las tematicas d’aqueste libre, publicat lo primièr còp en 1963, demòran plan actualas : lo nòstre eròi viròla de longa dins una lucha permanenta entre natura e cultura, entre campèstre e vila, entre tradicion e modernitat. Marcovaldo, coma filh de la natura, recèrca las valors paisanas que vei desaparéisser dins la vila industriala, mercanda, consumerista e tant alunhada de la natura. Marcovaldo es nostalgic d’una existéncia qu’es pas pus possibla dins aquela societat pòst-industriala. Malenconic, sovent encolerit e desillusionat, a n’èsser, de còps, comic e risolièr, sas aventuras demòran estonantas, plenas de fantasiá e d’umanitat.
Marcovaldo es un pauc nosautres, es nòstre miralh. Sèm el quand nos vesèm nos autofotografiar amb una vaca al salon de l’agricultura a París, triste signe d’una natura desnaturada…
L’autor nos balha un biais de reflexion sus la vida ; e quina que siá la vòstra edat, del collègi a la retirada, son imaginari vos menarà a soscar sus l’òme e la condicion umana mai generalament.
Nascut en 1923 a Cuba e defuntat en 1985 en Itàlia, Italo Calvino es un fabulista plen d’umor e un membre actiu de l’Oulipo (« Ouvroir de littérature potentielle », un grop de literatura inventiva e innovanta del sègle XX creat par Raymond Queneau).
Aquesta revirada en occitan per Miquèl Pedussaud es fidèla a la lenga rica e subtila de Calvino. Las illustracions d’Edouard Monneau pòrtan un buf de modernitat a aquela òbra literària de qualitat.
