Leiçon de lectura
Se poiriá imaginar la classa de Sénher Loregent entre quatre parets, amb taulas, cadièras e laissas per recaptar material, libres e quasèrns… Mas la classa de Sénher Loregent, es tanben la garriga, o la Camarga, o la vila… N’i aguèsse a costat de l’escòla, sa classa seriá selva. O lac. O calancas… Sénher Loregent sortís sa classa. Sortís la classa. E de qué fan, defòra ? E ben… marchan, caminan, trepan… Un còp per mes, es la « caminada ». Pas una passejadoneta de 30 minutas e lo demai de la jornada per jogar, non, de 10 quilomètres en plena mistralada, un bon 12 quilomètres a la canha, o una boclassa de sos 14 quilomètres entre ròcas e aiga…
Se trapèron un jorn aital dins un vilatge dich Sant Bonet de Gard. En cas qu’o saupriatz pas, es pròche del Pont (de Gard), un monument (LO monument) de mancar pas, de segur !
Dins lo vilatge, Sénher Loregent avisa sus un portal una placa marcada « Chin gent, mèstre michant ». Aquò lo fa rire e li ven en cap de partejar amb so·as escolan·as. Mas se ditz que seriá de bon biais que legiscan ele·as, solet·as… (O sabètz, Sénher Loregent a lo Manual Grand de Pedagogia Pedagogica sus la tauleta a costat del lièch.)
« Agachatz ! De qué i a escrich, aquí ?
-… (los enfants d’una sola votz)
– Anem ! C e H, CH…
Poma : « CH… CH… Chant Bonnet de Gard !)
Qualques temps mai tard, en classa aqueste còp, la classa trabalha sul son « CR ». Una sesilha « classica » ont d’objèctes o d’animals son representats sus un fuèlh : los cal enrodar se i a lo son « CR » dins son nom…
Al grand estonament de Sénher Loregent, Clar a enrodat l’imatge d’un tigre. Enfin, grand estonament, es per dire : l’imatge es pas aquí per azard, istòria de verificar que i aja pas de confusion « cr/gr »…
– Clar, sès segur que cal enrodar, aquí ? Escota ben : ti-GRe.
– A ! Pensavi qu’èra un leon !
NDLR : rasseguratz vos, Clar, tant coma Poma, sabon ara legir !
