Marius Trussy laissèt jove sa Provença per lo Nòrd de França, s’emportant amb eu lo languir dau país que lo quitarà pas. En 1861, publica Margarido, lòng poèma marcat de son jovent passat a Lòrgas (Var). Per aquelei que l’admiran, son òbra es a la Provença orientala çò qu’aquela de Frederic Mistral es a la Provença rodanenca, e Margarido sariá de la mema aiga que Mirèio. Mai Trussy conoisserà pas la glòria de l’illustre felibre. Dau Nòrd au Miegjorn, de Lòrgas a París, Alain Marcel se’n anguèt sus sei peadas. Restituís l’odissèia tumultuosa d’aquel “enfant tot bèu just espelit de la granda Revolucion”, qu’admirarà Napoleon e vibrarà ai solevaments de 1830 e 1848. Es tanben son òbra, mau conoissuda, que nos presenta. Una vida tormentada, una òbra de descurbir, un personatge bigarrat que trauca lo segle XIX : es l’istòria espantanta de Marius Trussy, poèta provençau.