3 Questions A… Oliver Whitmore
Oliver Whitmore es doctorant en lengas e literaturas romanicas a l’Universitat de Califòrnia a Berkeley. Qualques annadas passadas a Montpelhièr faguèron d’el un especialista del fach occitan e ara anima un grop de trabalh suls estudis occitans dins la prestigiosa fac californiana. Ne caliá pas mai per atisar nòstra curiositat.
Fòto : Ecole Berkeley, Christian Haugen – Flickr.com
Qu’es aquò que vos a interessat dins l’occitan ?
Comencèri de m’interessar a l’occitan quand mos parents, que venon dels Apalaches, mudèron en vila. Çò fasent, an perdut un pauc de lor cultura, e ai trobat aquel sentiment tanben amb los pòbles occitans. Ma primièra experiéncia amb l’occitan èra, coma per la màger part de las gents als Estats Units, per un cors de literatura medievala. Dins mos corses a l’universitat, ensagi de tornar introdusir los estudis occitans contemporanèus perque aquò nos manca, se ditz als Estats Units que l’occitan « èra » una òbra poetica e lirica de l’Edat Mejana, e i a fòrça personas que sabon pas qu’aquò existís encara. Aicí tot es amagat darrièr lo nom « francés », e París !
Qui son los membres del vòstre Occitan Studies Working Group ?
Los primièrs membres del grop venián dels estudis medievals e se volián lançar dins d’estudis contemporanèus, après avèm agut tanben de descendents d’Occitans qu’an descobèrt pauc a pauc, sabent que venián del Sud de França, lo mot d’« occitan ». Es pas susprenent que los mainatges, e los mainatges pichons, ajan pas ausit aqueste mot. Abans qu’arribèsson en America, se disiá lo « patés » o lo « francés regional ». De personas descobrisson lors raices occitanas dins aquel grop tanben. Coma i a pas de diaspòra, de comunautats, l’identitat occitana existís pas d’un cèrt punt de vista internacional, doncas la cal descobrir, la cal far renàisser, la cal tornar trobar, aquela coneissença occitana.
Qué s’i apren ?
Vòli explorar e far veire a mos estudiants que i a d’autras faiçons d’èsser franceses, un multiculturalisme qu’inclutz l’occitan o tota autra cultura regionala. Estudiam de tèxtes, d’articles, aprigondissèm las coneissenças culturalas per descobrir la societat occitana d’uèi, e los factors istorics qu’an contribuït a çò qu’es venguda. I aprenèm las sciéncias popularas, es a dire las tradicions, lo rapòrt a la tèrra, las faiçons de viure fòra París ! Es atrasent per de personas en Califòrnia que s’interèssan a la vida alternativa, que son sovent pro ecologistas, e se vòlon raprochar del monde personal, del monde natural. L’occitan las pòt reconfortar tanben, qu’es un daquòs alternatiu ; es un mitan pro dobèrt, amb una comunautat que las aculhís, d’un cèrt biais.
