Sus una illa deserta, m’empòrti … DRAC – Artús
Estossis sus ua isla desèrta, dab lo dret de portar sonqu’un disc en lenga occitana sortit dens la decennia darrèra, lo quau e causirés ? Lo Diari que t’aida a respóner ad aquera question màger de l’existéncia : l’album Drac, d’Artús, sortit en 2010 suu labèl Pagans. S’as paur au ròck radicau de Gasconha, atau quauques arguments entà’t convéncer d’i (tornar) dar ua aurelha. Hè possar lo pioneer a hons, que va soar !
En 2010, los Artús que s’apèran enqüèra Familha Artús. Que son Romain Colautti a la guitarra bariton, Romain Baudoin a la sonsaina, Matèu Baudoin au cant, au vriulon, au tamborin de còrdas e flabuta, Tomàs Baudoin au cant, a la boha, a las percussions, e Nicolas Godin a la bateria. Ua equipa de musicaires autant bons e virtuós los uns com los auts. Dejà, que’s definivan la musica coma radicau de Gasconha : « l’expression d’ua cultura minorizada ne pòt pas estar moderada. La familha Artús que genera ua musica radicau, enrasigada, tribau e etnica. » Dab Drac, que van enqüèra mei ençà, en posicionà’s contre lo movement de çò qu’apèran la « world-showbiz-music acculturante ». Laboratòri d’experimentacion, Artús que presteish la mestior musicau d’esséncia patrimoniau en hant encontrar-la dab las musicas actuaus ròck, noise, electro-acostica… « Que jogam çò qu’èm ». Tot un programa.
Tà la creacion grafica, que tornan préner lo simbèu quasi rupèstre d’un ausèth lanusquet estilizat a cleca de punk, qui figura ja en cobèrta de l’album Òrb, sortit en 2007. Vadut drac de Gasconha a mitat uman mitat reptile, creatura estranha e mistica, l’ausèth qu’a adara un còs de hembla, au vente gròs juste près tà amainadar, dab las popas prèstas a neurir a la calor d’un ostau on lo monde deu dahòra e s’espia per la fernèsta. Dab paciéncia, que coa. Lo drac aqueste que’s vòu « sauvatge, insosmetut, militant, utopista ».
Lavetz, perqué botà’u hens la toa valisa de Robinson Crusoè ?
– Pr’amor qu’ei indometjable. Entà amistosà’t dab lo sauvatgèr de la temporada qui t’aten, deishudar lo drac qui ei en tu, e lhèu balhà’t quauquas escadenças de subervíver sus l’isla.
– Per las vutz. Poderosas, enganairas, traficadas, projectadas, dab causidas de repertòri e tèxtes qui passan deu sacrat au triviau. Cantem en allegressa o enqüèra Dehens la vila de Bordèu, on lo còp de pericle e cad, ròck, juste, cargat de plenitud.
– Preus ritmes. Tribaus e ahiscants, que’s desplegan en sonsainas ipnoticas. Escota’t donc La gala o Capitèni Salias, suberrealista e virtuós.
– Per l’anti « radio-edit ». Pr’amor qu’as vagar d’escotar e de grasir de formats desformatats. A grop hòra-nòrmas, formats hòra-nòrmas. Qu’i trobaràs paisatges sonòrs, codas qui’s perlongan e estiran lo son enti’au medoth lo mei gostós.
Ès sceptic enqüèra ? Lo hit Jo vos u vòi díser ua cançon que’t deveré convéncer. As ua platina sus l’isla ? Drac qu’ei dispò en viníl. A comandar suu site de Pagans (pagansmusica.net). Poja lo son e daisha anar !
DRAC
Artùs
Pagans
