Lo Diari, sason 14 episòdi 2 :

Sala escura e telas blancas

En matèria de creacion culturala occitana, sembla totjorn que l’audiovisual se’n fa pas gaire de cas. Manca de mejans ? Benlèu. E benlèu pas sonque.

Per aquò l’annada 2022 es tras qu’importanta, qu’es la que veirà – enfin ! – la difusion de La Seria d’Amic Bedel e Julian Campredon, una primièra d’aquel ample dins un registre que sabèm popular e de mòda : coma son nom o indica, La Seria… es una seria (6 episòdis, 2 èran ja estats mostrats i a qualques annadas). Fait notable amagat darrièr aquela primièra : la produccion obtenguèt de sòuses del Centre nacional del cinèma e de l’imatge animat (CNC) que, aprèp de decadas a refusar de finançar la creacion en lengas regionalas s’i investís enfin, coma investís d’autres formats. Signes de temps que càmbian ? Se poiriá plan.
En esperant de botar los dos pès dins la ficcion cinematografica en occitan, encara pro timidòta malgrat un manat d’aujòls illustres, l’imatge d’en cò nòstre es la del viu, d’aquela realitat de lenga minorizada que buta a rodar, contra l’urgéncia, amb los e las que son, sabon e se’n van. La camèra a l’espatla, un anar d’etnografe. Un exercici que Patric La Vau, seguissent las pesadas de famoses documentaristas, trespassa, transformant de retraits de personas en òbras cinematograficas a despart, cargadas d’emocions coma se deu. Ficcion, realitat, aquí tot aquò se barreja, demòran las tòcas crosadas de fixar e crear, lo dos moviments de nòstre cinèma.

Podètz far petar las domaisèlas, gaitarem, en banda lipeta, la tela blanca baissada per un filme novèl, las aventuras del jove Tomàs Tomasset al país de la cinefilia (mercés al “Monsur Cinèma” del Diari Matieu Poitavin), seguidas d’una brava cordilhada de classics e pepitas amagadas tiradas de l’armari a VHS e DVD per nòstra gaujosa còla ! Silenci, que la projeccion comença…