Edouard Marsal èra pintre, mas tanben felibre. Dins aqueste obratge de 1896, recampa de retraches, en mots e en images, del pichòt pòble montpelhierenc : mercands de carrièira, amolaire, escuraira, cardaire, brutlaire de vin, descrotaire de sabatas, mas tanben marginals a l’encòp comics e tragics. Lo Clapàs d’un còp èra s’anima jos nòstres uèlhs, e dins sa lenga, l’occitan. A caduna de las 50 gravaduras respond una fòto actuala del site ont figura lo personatge, presa exactament dins la perspectiva del dessenh e permetent aital de mesurar la permanéncia e las mudasons de Montpelhièr.