Lo Camp de Gurs
Lo Camp de Gurs
Gurs, ua dròlla de sillaba, com un saumuc qui non sorteish pas de la garganta.
(Louis Aragon)
En vilatge de Gurs, en Biarn, un camp d’internament de 28 ectaras tau monde huegent la joena Espanha de Franco qu’orbí en 1939.
Dinc a la barradura en 1946, lo camp qu’arcuelhè atau 64 000 personas : republicans espanhòus, sordats de las brigadas internacionaus, gitans, judius, apatridas, shens papèrs… puish sordats alemands e collaboradors francés au sortir de la guèrra. 1 072 presoèrs no’n sortín pas vius per’mor de las condicions de vita deplorablas, e 755 que se n’escapèn.
Las 382 barracas de husta n’avèn pas nadas hièstras e los teits que prenèn l’aiga.
Endehens, non s’i trobèn pas aiga correnta ni comuns, lo minjar qu’èra escàs, e que s’i dromiva au sòu sus sacs de palha.
Abandonat pendent decadas après de la guèrra, lo site qu’ei adara adobat e ubèrt au public. Que s’i pòt vesitar un memoriau dab ua exposicion permanenta, un camin capvath lo bòsc crobint adara l’ancian camp, ua barraca arreconstituida a l’identic, e un cemitèri. Panèus explicatius que vs’i contan l’istòria deu lòc pertot suu site.
En l’episòdi deus Secrets de Fred Lo Camp de Gurs, que poderatz anar capvath lo site memoriau en escotant ua arrevirada gascona d’un poèma de Selma Chabina, residenta de la barraca 12. En efèit, lo camp qu’estó tanben un lòc de creacion, on presoèrs escrivón mantun poèma.
L’episòdi-omenatge qu’ei disponible sus octele.com en aquera debuta de març.
