Aqueste obratge recampa un vintenat d’ensages organizats a l’entorn de tres axes : lo primièr es problematizat dins l’estudi liminar sus la mimesis dins la literatura occitana (dels sègles XVI a XX) e desvolopat tot lo long de la primièra partida – sens èsser absent del demai de l’obratge – segon los genres liric, epic, teatral e de pròsa narrativa e romanesca. Segond axe, aquel de las voses e de las vias de la literatura occitana amb lors ressons. Lo darrièr axe, dins un tornar a las fonts de la literatura d’òc, constituís una analisi de tres apròchis del desir amorós dins la literatura occitana medievala a travèrs la poesia lirica, lo roman arturian e la cançon de gèsta.