XIII e XV
L’una fa de XIII, l’autra de XV, rescontre amb doas jogairas que fan dos rugbis a la filosofia de jòc diferenta, mas animadas per una meteissa passion e un engatjament remirable.
XIII
Cassandre Campanella
28 ans – 2nda linha
Girondins de Bordeaux Rugby League
Cossí rescontrèretz lo rugbi ?
Es pas vertadièrament çò qu’aviái causit, es vengut a ieu. Èri al licèu de Vilanuèva d’Òlt, un bacin de rugbi a XIII, ai rescontrat una susvelhanta qu’èra a l’epòca dins lo grop França Femenin, e m’endralhèt lèu sul XIII e lo club de l’AS Pujòls qu’èra un gròs club d’aquel temps.
Es un espòrt de combat ?
Un espòrt de combat, mas pas sonque, cal aver un mental bèl perque sem fisicament fòrça esprovats, sem tot lo temps a córrer sul terren, i a aqueles contactes mas tanben una fatiga intensa, es l’equipa qu’espeta qu’acaba per pèrdre.
Lo placatge… aquò fa mal ?
A XIII los placatges an tendéncia d’èstre impressionants per çò que placam naut, mas trabalham tecnicament per que siá mestresat, e per pas nos nafrar. Diriái pas qu’es agradiu, mas un còp qu’òm subís un gròs placatge, i a un desfís individual : se relevar e se dire : « Soi ieu que li farai un placatge atal lo còp que ven ». En defensa, es de un contra un amb sovent lo mèsme adversari, doncas nos buta de nos despassar pr’amor qu’avèm lo nòstre miralh sul terren.
De qué vos pòrta lo rugbi dins la vida vidanta ?
M’a donat de fòrça dins la vida, de fisança en ieu, m’a permetut de rescontrar de filhas de totes mitans e de totes mestièrs, de monde qu’auriái pas jamai crosats endacòm mai. M’a menat de fòrça personalament, socialament e moralament. Ensajarai totjorn d’èstre implicada pel meu espòrt, dins un club o a la federacion. Alavetz soi estada elegida i a pas gaire al comitat director de la federacion. O aviái pas forçadament previst, mas ai acceptat aquesta aventura novèla.
Quin país de rugbi vos atira ?
Mon sòmi seriá estat de jogar en Austràlia, lo XIII i es un dels espòrts mai practicats per las femnas, i demòra d’un nivèl absoludament incredible.
XV
Tya Bozec
18 ans – Arrièra – Trélissac – RFPB
Rugby Feminin Perigord Blanc
Cossí rescontrèretz lo rugbi ?
Mon pitit frair aviá començat lo rugbi, i aviá tanben mon beu-papà, e de mai en mai de monde a l’entorn de ieu practicavan, quò me donet l’énvia de jugar. Lo 1er match qu’ai fait au collegi era boirat, una equipa de garçons e una equipa de filhas. Los garçons avian tròp la gròssa testa e a la fin dau match, las filhas avian ganhat !
Es un espòrt de combat ?
Quò es un combat contra una autra equipa, mas tanben contra se-mesma, sem totjorn a nos dire dins la testa çò que podem far o pas far ! Lo trabalh sus lo mentau es interessant per tota persona que juega au rugbi.
Lo placatge… aquò fa mal ?
Pense qu’au moment dau placatge fau pas calcular a la situacion, quò es pro fòrt entau d’anar au sòu emb un adversari, un sent pas la dolor. Quò es un sentit mai de arnha que non pas de colera. Ieu sei tota petita e tota fina mas aime anar au contacte, ai pas paur de préner un còp de crampon dins la testa o dins lo nas, au contrari quò me dona mai de fòrça e l’énvia de progressar.
De qué vos pòrta lo rugbi dins la vida vidanta ?
L’espòrt, la competicion, lo plaser de jugar e de descubrir dau monde emb daus gabarits e de las tecnicas diferentas. Setz totjorn en aprendissatge dins lo rugbi. En setembre voudriá far un BPJEPS (Brevet Professionnel de la Jeunesse, de l’Éducation Populaire et du Sport) rugbi per venir formatora. Voudriá contunhar lo rugbi, trabalhar per ; quò es mai qu’una passion e aimariá que ma vita ne’n siá emplida.
Quin país de rugbi vos atira ?
La Novela Zelanda ! Per çò que quò es una pro granda equipa, fòrta, e dempuei tota petita sei en admiracion davant los All Blacks e las Black FernsSe se coneisson plan los All Blacks, equipa neozelandesa masculina de rugbi, lo public es un pauc mens al corrent de son equivalent femenin, las Black Ferns..
