Viravent Trucabarral, nòstre mèstre en enologia
La tenguda d’aquesta cronica me permet de rendre un còp de mai omenatge a nòstre mèstre en enologia : lo grand Viravent Trucabarral conegut dins lo monde entièr, del blanc al roge, per son libròt fondamental : Meditacion e Vinificacion, que s’apièja sus aquesta constatacion istorica e incontestabla : « Nòstra tèrra es la tina. » E òc, quand lo papeta l’anèt declarar a la Comuna de Cassanhòlas (Menerbés) aquel matin de prima de 1907, tota la populacion èra partida defendre lo vin natural darrèr lo Marcelin Albèrt. E lo secretari-remplaçant un pauc sordanha prenguèt la salutacion del papeta acompanhada d’un « Lo vent a virat » pel pichon nom del dròlle ! Per çò qu’es de Trucabarral, se pèrd, dins la rausa dels temps (de poda o de vendémias) e al fin fons de la cava, la possibilitat de saupre s’aquela denominacion proven d’un escais o del trabalh de barricaire dels aujòls.
Del temps del confinhament e dels destapatges rituals e regulars d’unas cantinas per téner lo còp, unes estudis precises a l’etilotèst e al mustimètre sus las parets de cauç blanca de la cava abandonada del Mèstre nos an permés de descobrir per filtratge unas frasas qu’i escriguèt al gredon e que Lo Diari se fa una glòria, un plaser e una obligacion de rendre publicas per levar un còp de mai lo veire dins un brinde bèl a la memòria de nòstre grand vinhairon : « Aligòt e gòt de vin son aligats. La blanqueta petonejaira fa lo morre risejaire. La blanqueta en marquiseta te farà pompeta. Cal totjorn gardar una pera per l’aigardent. Chauchòla es l’idòla de l’espertinar. De cantina en cantina, s’acaba la tina. Dins una albèrga novèla, demandarem de vin novèl. Las pansarilhas vos balharàn bona pança. Pansarilhas balhan bavarilhas. Levar lo coide espandís òli de soca dins lo còs. Lo muscat te balharà uèlhs de cat. Lo muscat es tot doçor. Lo muscat sec es pas de muscat. Lo Ribesaltes se pòt beure en temps de bassas aigas. Lo vin caud a lo cap jos la canèla. Lo vin vièlh reviscòla papetas e mametas. La cava refofa de cabetas. Qual descaucèla, se ganha la costèla. Quala fa bofanèlas, s’amerita plan doas costèlas. Quala fa pas bofanèlas, ten costèlas en long. Se pòt far chabròt sens se fachar. Chabròt e churlup son fraires. Taula sens vin es coma mar sens aiga. A la taulejada de la felibrejada, òm se pòt encigalar. Copa santa o infernala, emplena-me-la ! Aniriái plan als Martins per beure un Martini. L’aniseta, ras la gordeta. L’aperitiu demanda/espèra lo digestiu (Lo digestiu es lo rebat de l’aperitiu). La cartagèna de darrèr los gavèls te rendrà bèl/bèla. Cal èsser clar per agantar la monina. Cal pas confondre la cantina de l’escòla e la cantina de vin. Lo chardonnay balha votz de cardonilha. Lo chassan, vin de la saqueta dels caçaires. Luènh-de-l’uèlh e prèp del fafièr. Lo moscatèl atira las moscas. Seràs bandat lèu-fait amb una cantina de bandòl. Lo C de camplong s’amerita plan un A+. Lo malbèc es de bon bèc. Lo pincardan es pas per las pincardas. Pagariái una rançon per una cantina de juranson. Lo vin del Castèlnòu balha vam al Papa vièlh. Lo quinquinà requinca. Majofas, vin e sucre. Tarribla foguèt la batalha de la carinhana en 1515 ! Quand Ercules Pòrre apareis, aquò vira vinagre pel colpable. Maurituri te salutant : vos servirai un veire de maurin per vos aculhir. Dieus ba vòl e lo Diable mosteja. Tot s’acaba al fin fons de la cava (lo cap jos la canèla ?). » Santat !
Chucamost Roch
