Seta : una vila, una illa

La laguna, l’estanh, la mar e la lutz banhan sos cais, sas carrièras filan cap a la cima d’una garriga negada, testimòni dels oceans primitius. La santa Verge, fada enfachinanta, divessa venguda d’Itàlia, senhoreja sul pòrt per l’aparar de las tempèstas : Seta se destaca del continent, fièra e majestuosa.

Un barrutlatge dins la ciutat de Brassens es un convit al despaïsament tant tot i es diferent e particular. Sa situacion de « quasi illa » religada per de ponts que sautan las aigas de Taure jòga fòrça : fisicament, ja, passam dins un autre mond.