Du Bartàs canta en òc e en arab las piadas ancianas e recentas daissadas per l’istòria al pus prigond del Lengadòc mediterranenc, tèrras de mescladísses culturals. De cançons que parlan del monde d’aquí, dels plasers e dels patiments de la vida, entre cronica sociala e poesia libertària. Una musica que balha vida e carn al « continent mediterranenc », duscas al Saharà ont bufa lo vent caud d’Africa color de blues. Cinc voses que fan gisclar de paraulas intimas e coloradas, ritmadas per las percussions e maridadas a la calor del cuatro, de l’oud, de l’acordeon e del violon oriental. Entre influéncias d’aquí e metissatges naturals d’aquelas tèrras de Lengadòc, una musica per escotar e se bolegar !

A travèrs les 14 títols contant las vidas de «gueules» del país e cants mai poetics, cinc evòcan las fatalitats e les plasers de l’existéncia, coma còps de gola politics qu’apuèjan sus la fatalitat de la bestiesa umana.