Aquiu un dusau recuelh de tèxtes poetics per Danièla Estèbe-Hoursiangoua (après Parçans esconuts, 2013), eth medish trencat en duas partidas. Purmèr ua garba de poèmas bracs, lançats a chorradas. Dens aquera Òda tà l’absent, poesia de l’arrebomb, deu contracòp, l’autora que s’acara a la pèrda de la persona aimada, au dòu e a la dolor, ponhenta. Dens ua segonda partida soada Trinitat, la poesia que’s harà meis prosativa, espessa, completa, com ua temptativa de tornar bastir suu vueit deishat. Dab ua progression de soviers comuns qui tornan a paupas, la poesia qu’esclaira, drin a drin, lo camin deu subervivent, dinc a véncer (o acceptar) la mort. Ua òbra fòrta, d’ua intensitat e d’ua intimitat esmaventas.