Los mediàs te dison, te fan veire. E dins ton canton cridas, te revòltas contra l’inacceptable ! Del còp, participas, militas. Mas ne fas pro, en fin de compte ? Alara perqué pas l’escritura ? Vaquí quatre novèlas coloradas de verd puèi de roge, belcòp de negre, mas puslèu pintradas de patiràs, d’injustícia. Los òmes, son capables… de tot. Capables de far mal e de far de mal. Dins « …de roge e de negre… » i a d’esper ? Al legeire de cercar. A tu de veire. Cossí que ne vire, demòra lo plaser de la lectura !