Natseipas… votz de montanha, votz de vita
Quauque còps, qu’encontras personas de qui’t mèrcan pregondament. Jan-Loís de Mondòt que hé partida d’aquestes de qui hén las causas dab lo còr, sense ensajar de tuar l’aute, sense ensajar d’umiliar a tot prètz.
Jan-Loís qu’ei un senhor sense at saber, eth, lo crabèr d’Ouzoum, amic de Denís de Pecassou e cantaire de petit enlà. La passion au còr, aquiu lo camin d’aqueth òme.
Que pòdes imaginar lo plaser de qui èi avut a escotar lo prumèr disc de Natseipas, on participa Jan-Loís dab los sons amics Jan-Luc Arròs, Lucien Fréchède, Christian Loustau, Michel Feugas e Jan-Francés Casassus.
Lo disc que comença dab un branle cantat En tot caçar la lèbe, de qui hica au còr de la tradicion d’Aussau e d’Ouzoum aquera produccion discografica.
De cap a la libertat que mescla euskara e gascon entà arrevendicar lo ligam hòrt entre las duas entitats. Qu’arretrobam tanben cantas coneishudas com lo famós Aulhèrs de l’arregretat Jean-Claude Coudouy, o enqüera los hilhs de la montanha signat d’Alexis Arette : las votz que’t tiran las lagremas pr’amor Natseipas non recita pas un tèxte, qu’interprèta, e aquò qu’ei l’essença d’aqueth grop de la tasca, estacat de faiçon viscerau a la montanha.
Votz de montanha? Completament dongas e qu’anirèi mes luenh ena mia reflexion : non cau pas forçadament espiar deu costat de las Americas entà trobar lo blues, pr’amor lo noste blues pirenenc qu’ei aquiu, portat per las votz d’aulhèrs de qui cridan l’amor d’un país en perdicion, e la solitud de cap a un territòri de mes en mes abandonat.
E quin díser de la version Amor d’Assau, dab aquera votz hauta de qui’t trauca lo vente ?
Sense adobament artificiau, lo prumèr disc de Natseipas que balha un tròç de vertat. La loa vertat. S’aimatz la canta polifonica e la montanha, aqueth disc qu’ei indispensable ena vòsta discotèca.
Sol, que soi sol… Pas tan qu’aquò, ben, Jan-Loís, non caminatz pas solet.
