Los Estats Units, eldorado dels jòcs vidèo ?
En 2017, los estúdios de jòcs vidèo Rockstar Games despensavan 1 miliard de dòlars per Red Dead Redemption II, e èra pas lor primièr ensag amb GTA V e sos 265 milions de dòlars, cinc ans de per abans. Aquò illustra plan dos fenomèns, lo primièr es que los jòcs vidèo son a préner una plaça de mai en mai importanta dins lo sector del divertiment, lo segond es la dominància fins a una egemonia dels Estats Units dins aqueste mitan.
D’en primièr, cal dire que los Estats Units benefícian dempuèi d’annadas d’un encastre favorable a la primautat, a començar per l’implantacion de tota una tièira d’entrepresas ligadas al sector de l’informatica e de las nòvas tecnologias (notadament dins la Silicon Valley) coma Microsoft, Apple, IBM… En seguida e complement d’aquò, los Estats Units an una scèna de jòcs vidèo pro activa dins los genres dels jòcs de tir a la primièra persona, los First-person shooter (Counter-Strike, Call of Duty, Overwatch…) o dels jòcs de cartas de colleccionar, los trading card games (Hearthstone, Magic: The Gathering Arena, Runeterra…). Aquò va cap a la creacion de la Blizzard Arena per Blizzard per la liga professionala de son jòc Overwatch o lo mitic salon de jòcs vidèo E3.
Mas encara, e ne venèm de nomenar d’unes, los Estats Units possedisson ara la màger part dels grands estúdios e de las grandas licéncias. Podèm tanben citar mai o mens totas las licéncias d’espòrt amb Electronic Arts (levat FIFA que nos a malurosament quitats), los Sims del meteis editor e son òda al consumerisme, GTA e una mena de « pantais american », Red Dead Redemption e son fantasme del Far West o encara lo violent Mortal Kombat creat per far concurréncia a Street Fighter del japonés Capcom.
Vesèm plan que los jòcs vidèo son vertadièirament un mejan pels Estats Units de difusar lor cultura, un utís de mai de lor soft power. Pr’aquò es tanben un mejan per difusar lors opinions e far una mena de propaganda subliminala, de se ne servir coma d’una arma politica. Per exemple, los enemics dins Call of Duty, e mai generalament dins los jòcs de guèrra, son Russia, China o de terroristas musulmans… Es a dire los enemics actuals dels Estats Units. E càmbia pas dins Medal of Honor e dins los jòcs sus la Segonda Guèrra mondiala ont son representats coma los gloriós liberators de la barbariá nazi. Puèi, dins GTA, se pausaràn las questions de l’immigracion, de la criminalitat e del racisme sistemic dins lo país.
Mas los jòcs vidèo als Estats Units an tanben un istòria complicada, una istòria de polemicas. Los jòcs vidèo foguèron sovent tornats botar en question a causa de l’immersion que prepausan amb l’interactivitat. Aquò comencèt amb Death Race puèi Chiller, Mortal Kombat, Duke Nukem o encara Postal… Los Estats Units an un rapòrt estranh a la violéncia dins los videojòcs, una mena d’atrach morbid ; far polemica per vendre e al revèrs. Pr’aquò, las diferentas polemicas an notadament permés d’establir una notacion dels jòcs vidèo (coma pels filmes) amb l’ESRB e PEGI mai tard en Euròpa.
E per deman ? Mentre que lo mercat es a florir, coneis tanben de mutacions amb l’espandiment dels jòcs sus telefonets, d’aquí una volontat creissenta de s’alunhar dels AAA e de se virar de mai en mai cap a d’estúdios independents.
