Los 20 ans de la Calandreta Aussalesa
Lo dissabte 30 de mars la Calandreta Aussalesa de Biost que hestejava los sons 20 ans.
Qu’èra un moment cruciau tà l’escòla tan d’un punt de vista economic coma d’un punt de vista de la simbolica. Qu’èra un moment on tot lo monde s’arretrobava, los ancians calandrons com los naveths, los regents com los amics deu moviment. Tà jo qu’ei estat la mei bona hèsta de l’annada.
La serada qu’a començat a 17ò30 dab ua conferéncia qui portava sus la question «Perqué apréner l’occitan uei lo dia ? ». Aquesta conferéncia qu’èra presentada per Anne-Marie Roth. A la fin de la conferéncia los espectators que podèvan batalar e intercambiar dab los mestres de conferéncia e ancians calandrons. Cap a 19ò, las suspresas qu’an començat. Los ancians e los navèths calandrons que son pujats sus scèna dab los collegians de l’opcion e de la seccion bilinga deu collègi de Laruntz. Tot aqueste monde qu’a cantat « Aquèras montanhas » puish « La sobirana » dab quauques Pagalhós. Fin finau, lo branlo de Trey (un musician de Biost) qu’estó tornat visitar peus collegians. Aquiu tot lo monde qu’a participat. Véder joens e vielhs dansar amassa dab l’arríder qu’èra beròi. Lo finau de l’espectacle qu’estó ua represa de la canson « Anar manjar » de Mauresca peus calandrons qui an tanben inventat ua coregrafia.
Cap a 20ò lo repaish qu’a començat dab un empont ubèrt tà tots. Mantuns grops polifonics de la vath que son passats e qu’avem avut dret a ua representacion deu Gomeros (abitants de las Islas Canarias).qui an dansat e shiulat. Aquesta presentacion qu’èra en ligam dab lo collègi de Laruntz on ei possible d’apréner la lenga shiulada. Un petit cors e representacions qu’an estats hèits e que poish díser que n’ei pas briga aisit de shiular. Fin finau l’anniversari que s’ei perseguit dens la gaujor. Petits grops de cant pertot a l’entorn de l’estanquet e ua ribambela d’amics. Los musicians qu’an hèit profieitar deu lor talent e qu’avem podut continuar a dansar e cantar tota la nueit.
Aquesta celebracion qu’ei estada importanta tà tots. Qu’avem arretrobat monde que n’avèvam pas vist desempuish ans. Qu’avem tornat crear un ligam dab los nostes ancians amics, qu’avem arridut amassa comme arridèvam quan avèvam 6 ans. Arren n’avèva cambiat e tot a l’encòp. Que parli au men nom, mes que pensi que mantuas de las personas presentas a d’aquesta serada que’vs poderàn díser la medisha causa : qu’èram com a la maison, dab la familha. Com un sovier qui tornava préner vita. Qu’èra la hèsta, la convivialitat e lo partatge de la nosta cultura. Aquèsta nueit qu’èra la tradicion e la modernitat, un moment hòra deu temps. Un moment tà profieitar, un moment tà nosautes com sola la lenga nosta nos pòt auherir.
Tà jo, la Calandreta Aussalesa qu’a empleat la soa mission, que’ns a hèit passar ua nueit memorabla e qu’esperam tots la celebracion deus 30 ans de l’ensenhament de la lenga en Vath d’Aussau. Alavetz, que’vs disi rendetz-ve dens 10 ans.
