Les troubadours dans le texte occitan du XXème siècle

Òm pòt pensar la coneissença e le consensus a l’entorn d’aqueles fondadors de la literatura occitana (e de la lirica europèa) pro fòrt e ancian per qu’aja pas mai d’interès de ne parlar. Çaquelà. Precisament pr’amor que ten del luòc comun literari e cultural, cal interrogar l’imatge qu’avèm d’aquelis òmes e femnas de Letras. Les articles de l’obratge ; que venon essencialament d’un collòqui organizat les 1èr e 2 d’abrial de 2010 a Montpelhièr dins l’encastre d’un programa de recèrcas sus la recepcion dels trobadors del sègle XII fins a nòstres jorns e qu’implica pas mens de uèit universitats ; pausan mai o mens tres questions fondamentalas. En primièr luòc la de l’eretatge. Les trobadors son –au rapelam– poètas dels sègles XII e XIII. Sèt a uèit sègles les separan doncas dels tèxtes occitans que son estudiats aicí. En mès de la simpla distància istorica, son la marrida transmission de las òbras (pas jamès escritas, perdudas o damatjadas), la dificultat de compreneson las allusions a un contèxt e un monde qu’es pas pus e dempuèi longtemps, mès tanbens la complexitat de la lenga de per ela, que pausan problèmas a l’analisi modèrna. Del moment qu’una granda partida de la vida vidanta dels trobadors es perduda per nosautris ; del moment, tanbens que las Letras Modèrnas an una tendéncia a escartar le caractèr occitan de las òbras ; l’inconscient collectiu jòga e completa le puzzle, pausant la question de la percepcion e portant mai de matèria als cercaires. Qué van cercar autors, cantadors, etc. dins l’òbra dels trobadors ? Dins le convocat, qu’aparten a la realitat e que a l’imaginari, que podèm aprendre d’aquò sul tèxte occitan de l’epòca e le d’uèi ? Una reflexion passionanta sus la vida de nòstra lenga e de sa cultura, entre ièr e uèi. La conservacion d’un patrimòni sufís pas ! Los Musèus consèrvan, mès subretot per nos permetre per a nosautris, contemporanèus, d’aprochar e de comprene òbras de nòstre passat comun. Per tornar escriure la darrièra frasa de l’introduccion de Philippe Martel « Per que progrèsse encara la recepcion dels trobadors ».