Metro 2033, qu’ei un FPS (first person shooter, comprenetz un jòc de tir de la purmèra persona) fondat suu purmèr roman eponime de l’univèrs Metro. Sortit sus PC e consòla (Xbox 360), que recebó tanlèu lo començar, criticas de las bonas. En efèit, l’ambient e l’immersion que son deus estramosents e lo cinisme inerent a l’òbra de Glukhovsky qu’ei estat mantienut. Hornitz ua jogabilitat agradiva e ua benda sonòra suenhada e qu’avetz tots los elements d’ua escaduda. Totun, a despieit deu succès comerciau (1,5 milions d’exemplars venuts), mantua critica que son a har.

Purmèr, que podem arcastar aus desvolopaires de s’estar deishats embarrar peus budèths metropolitans. Tanlèu lo començar deu jòc, be sentim que ne seram pas libres de causir lo noste camin. Que passam òras a caminar peu metro, a perseguir un prètzhèit definit e shens nada variacion (anant d’un punt A dinc a un punt B). Las interaccions dab los metropolitans que son totas parièras shens nada alternància possibla : en aqueste jòc, qu’èm condemnats a estar embarrats dens l’istòria pensada per l’autor e regurgitada peus desvolopaires.

La dusau adaptacion que dèisha apercéber ua melhorança d’aqueth costat. En efèit, per estar barrat, lo monde e lo costat survivalista sustot qu’esvaneishen drin los limites impausats aus jogaires. Quan avetz a comptar las municions o a v’avisar a la vòsta resèrva de filtres a segonda passada, ne’vs vaga pas de v’avejar ! Atau, dab Metro Last Light, l’estudio ucraïnian que s’i torna peus budèths moscovites, a la diferéncia que ne s’ageish pas briga de l’adaptacion deu dusau roman de Dmitry Glukhovsky (Metro 2034) mes la d’ua istòria originau, especiaument escriuta peu jòc (ua bona causa entà nosautes). Que ns’i tornam a incarnar Artyom qui vadó, après aver sauvat lo monde que i a de rèsta, un ranger qui aurà a deféner lo búnker D6, tot ressorças preciosas qui atisa dejà totas las cobedessas.

Ailàs, com au purmèr, las criticas positivas que s’estàn a la fòrma (grafismes deus beròis, immersion de las bonas – sustot quan passatz lo jòc en rus – e ua istòria de las esmaventas) quan lo tecnic e contunha a pausar mantun problèma : ua intelligéncia artificiau palanquèra, quauquas sequéncias de jòc superfluas sancèras e avejantas a còps e fin finau, lo chic de possibilitat au nivèu de la personalizacion de l’equipament.

A despieit d’aqueths chepics tecnics, Metro Last Light que s’està un jòc deus agradius e qui trobè lo son public (ahuecats de l’univèrs principaument), mes qui, com la purmèra adaptacion e manquè d’ambicion. Ua manca que ne podem pas arcastar briga au darrèr vadut de la seria, Metro  Exodus, de qui’vs parlaram lo còp qui vien.

Lo Diu Negre que v’espèra…