LA CORSA LENTA DELS JORNS

Remarcas atal en passant, amassadas dins la vida que vira, jorn après jorn, de setmana en setmana, d’una sason l’autra (encara qué, amb lo rescalfament climatic…) :

• Mosits – Una vendeira de formatge se planhissiá d’unes clients que trapavan lo Ròcafòrt tròp verd e lo morbièr tròp negre. Reprochavan la venda de formatges mosits. Òm se pòt demandar qual es lo mai mosit : lo formatge o lo client ?
• A punt – A la caissa del supermercat, n’aviái per 15,10 € de crompas. Balhèri una bilheta de 20 èuros a la caissièra e li ajustèri 10 centimes en li diguent gentament : « Vos fau l’apunt ». Pensatz que me tornèt sul pic una bilheta de 5 èuros ? Non, piquèt sus sa maquina los 20,10 € per saupre quant me deviá tornar !
• Agulhas – En Anglatèrra, parlan d’enlevar las pendulas amb d’agulhas dels establiments escolars que los joves sabon pas mai legir l’ora d’aqueste biais !
• Lotariá – Aquí un biais supausat eficaç per ganhar sòuses a la lotariá : crompar accions de la Française des Jeux! T’explican que vas ganhar moneda en butant lo monde a pèrdre d’argent dins tota una tièra de jòcs totes tan pècs los uns coma los autres. Deman, pensar d’anar ensajar de ganhar un canard gras a la quina de la Calandreta…
• Es pas per rire – A una presentacion de la sason artistica dins un territòri audenc (mas poiriá èsser endacòm mai), un grop de musica americana se presentèt en diguent que proposavan res que musicas occitanas. Pareis qu’èra d’umor, mas aquò nos faguèt pas brica rire dins la mesura que dins la programacion (faita per de programators professionals de tria, diguèron) pas l’ombra d’un artista occitan, d’una pèça del país… Ironia e mesprètz son de la meteissa familha !
• Evolucion de l’umanitat – Lo general de Gaulle preniá los Franceses per de vedèls. Lo Jaume Chirac presava de manjar caps de vedèls.
• Manjar o pas – L’autre jorn, passèri a la librariá per crompar unes libres : l’un, una letra dobèrta per desculpabilizar los manjaires de carn ; l’autre per explicar que los Italians coneisson pas brica lo biais de preparar « a la bolonhesa ». Es lo moment que causiguèt un client per telefonar la comanda d’un libre practic sul june. Aquelas manòbras de magrostin m’empacharàn pas de dejunar, de dinnar e de manjar costelons ! Puslèu dimars-gras que quaresma !
• Confusion temporala – Se sap plan que los jogaires de rugbí aiman (aimavan ?) plan levar lo coide del temps de la tresena mièg-temps. Per accelerar las causas, semblariá qu’a XV lo moment de levar lo coide es estat integrat dins lo debanament de la partida. S’i ganha de mai un carton de roge : las cavas de Menerbés, de Corbièras, de Galhac o de Madiran (ad libitum, coma disiá l’autre…) se deurián posicionar sus aqueste mercat novèl.
• Aquesta empega pas brica – Se parla al Govèrn de faire del mes de genièr un mes sens alcòl, sens vin… Tant val l’enlevar del calendièr de l’an ! A la bona vòstra…

Jornalièr Roch