En 1939, l’espandiment de la fotografia aviá largament butassat las arts per ne celebrar oficialament lo centenari . E qual es qu’anèron quèrre per far lo discors d’aquela ceremonia ? Lo poèta oficial d’aquela epòca, vodat a totas las onors, el-meteis plan conscient del derisòri, Paul Valéry.
Ne legir maiFa cultura çò qu’amassa las gents e la representacion que s’enseguís. Los espòrts ne son un agent màger, notadament mercés als imatges que subliman lo coratge, la paur, la jòia, la destressa e totes los sentiments agusats per d’esfòrces que, se son prigondament umans, pareisson subreumans un còp passats al filtre de la fotografia.
Ne legir maiEn fotografia, l’esplech es essencial. Determina mantuna caracteristica de l’òbra finala : lo format (carrat, rectangular, panoramic…) n’es un exemple evident. Per consequent, l’art fotografic es fòrça ligat a un artesanat o, d’una mena mai generala, a una industria.
Ne legir maiEs una istòria tescuda de dolor, la d’un òme, catalanista e catolic, afogat de fotografia ja dròlle : Antoni Campañà. Entre las doas guèrras, toquèt a totes los aspèctes de la fòto, tan plan adèpte del pictorialisme coma de reportatges de tot biais a l’entorn de Barcelona. Publicacions e prèmis internacionals soslinhèron lèu lo talent seu.
Ne legir maiLa fotografia es plan sovent sinonima de viatges, de monuments, de bèls imatges d’endacòm mai, de remembres del bon temps passat…
Ne legir maiL’epòca nòstra es facha d’imatges e d’eslogans : ne vesèm de novèls gaireben cada jorn. O puslèu nos tomban dessús.
Mas de còps vaquí-nos a gaitar d’imatges de ièr passat.
Vos prepausam de vos abonar, en dos clics, a una letra regulara que vos tendrà assabentat·da de las sortidas dels novèls Diaris papièrs e de la publicacion d'articles novèls.
