Seleccionar una pagina

Miquèu Pujòl

Miquèu Pujòl

Un « Gavatch » en « Diari ». Nascut eth 27/01/1932 a Ercé en Haut-Coserans, qu'è parlat «gascon ara popa, qu'ei era mièva prumèra lenga, mes passat peras escòlas guèita qu'ensenhè eth francés (e un chic latin e grèc), e eth « occitan » que'm demandèren d'ensenhar enas annadas70. Militant dera Causa que venguè doncas , e encara mes enas annadas 90, quan m'arretirè en Bigòrra. Actor de Radiò-Païs, autor de Cronicas en Jornau locau, de plan de tèxtes de tota mèna en revistas (Païs Gascons Per Noste, Reclams, Gai Saber, autes...) e per mantun Concors d'expression gascona, actor deths « Amis d'Aulus et de la vallée du Garbet », embauchat en dus filmes, « l'Orsalhèr » e « la Vallée des Montreurs d'Ours » en qualitat de petit-filh d'un Orsalhèr. Que i a monde que m'an coneishut militant communiste pueish gauchiste deras annadas 50 a 80, e sindicaliste deths peluts en licèu de Murèt. Que som riche de cinq mainats, autant de petits-mainats, e de dus arrèr-petits-filhs. Que contunhi de participar aths « Amis d'Aulus, e a Radio-Païs on è fèt pielas d'emissions desempueish 1993, uei « Navèras camadas » on parlam de tot en gascon. Qu'è responut ara invitacion deth « DIARI », on è volut èster « d'Escart e de Talvèra » coma som tostems estat, militant mes en ensajant de no pas pèrder era capacitat de reflexion, enraïgat e dubèrt, en particulièr en presentant escrivans un chic desbrembats o costats mau coneishuts d'aquestis. « Gavatch » que 'm volè aperar quan escrivè, cada setmana annadas e annadas, ena « Nouvelle République de Tarbes », Gavatch qu'ei un qu'ei d'aci e non ei tot a fèt , Coseranés en Bigòrra, gascon cap e tot mes qu'aima a parlar de Mistral, de Bodon, o Delpastre coma de Camelat, qu'aima eth francés e d'autas lengas, d'escart e de talvèra se voletz. Maishant cantaire, qu'è escotat tots eths cantaires, eths dera Hestejada de Bigòrra, e de plan de coralas, e en eths melhors Marti eth prumèr, Nadau, et tots eths qu'an seguit, d'Eric Fraj a Marilis Orionaa. Mes que m'agrada d'entener "le Chant des cerises", Montand, Brel, Brassens, e tutti quanti, e uei de mes en mes eths grans dera "musica classica", Mozart, Bach, Verdi, tot Intermezzo ara TV... qu'avetz endeviat ! Pr'aquò, quin plaser d'entener un arrèr-petit-filh attacar dab un auboès deth Coserans o un filh dar-se'n dab Nadau ! Miquèu Pujòl

Era « HEDA » que s’ei perduda ?

Solide ! En òbra famusa de Camelat, que’s vòu ara pagèra dera Mirèlha de Mistral, era dauneta, Belina, reina d’aqueras montanhas, que vié « mair », coma ac ditz eth titre deth cant III ena edicion de l’IEO de 1962, mes Camelat, eth, qu’avia escrivut « La hede », e que sinhalè aquera traïson quan furèm amassadi en colloque a Arrens enà fèr omatge ath gran escrivan deth lòc. Era causa n’ei pas sense importància se l’òm cèrca a compréner era fin causida peth poète, era mort de Belina.

Ne legir mai

« Garona per Aran Bramant ; Nouguèra per Alous Tout dous… »

Condo Sambeat, eth gran poète aranés, que fè cantar Garona e era sièva bessoa espanhòla Nouguèra en dus mervelhosi poèmes, atau qu’amassa e descriu eths nosti países d’endeçà e d’enderà eth Calhau pirenenc en ua sinfonia de 46 estròfas de 8 octosillabes, 19 coplets pera Garona, 27 pera Nouguèra, e doncas eth repic aicinaut que torna 2 còps pera Garona e 5 còps peth riu espanhòu, e da son unitat ath ensem, quate linhas leugèras, ua antitèsi que ditz dus caractèrs, dus países, encòp amics e opausats.

Ne legir mai

Filadèlfa de Gèrda – Incarnacion deth Felibritge gascon

Qué de comun entre Lluis Llach e Filadèlfa de Gèrda ? Arren, ça vos anatz arríser ! E pr’aquò qu’è trobat açò : coma tots eths Catalans, Lluis Llach que fè borir eth Camp Nou en cantant eth imne L’estaca, « segur que tomba, tomba, tomba » « si estirem tots, cairà», era nosta Filadèlfa era tanben qu’apèra eths Bigordans a fèr caiger eras cadeas deth poder en eths sièus Crids :

« U tems venguerà – que venga !
D’ora que venguerà !
U tems – que’d Mèstre se’n venga !
Qu’era còrda petarà !

Còrda o estaca, un mème simbèu !

Ne legir mai

Itineraris de luxe

Qu’ei un luxe era poesia, qu’ei un luxe era letradura, qu’ac pensi, mes un luxe accessible, que nos podem dar s’ac volem. De pan e de ròsas qu’avem besonh, ç’a dit eth poèta, de luxe doncas autant coma deth alimentari.

Ne legir mai

Bernat Sarrieu, un mauconeishut de mes !

Que’m caleriá plan mes qu’aquesta pagina enà parlar coma cau deth Bernat Sarrieu, dont Miquèu de Camelat escrivèc ena sièva  Literature Gascoune  açò : « Hilh de reyent, agregat de l’Universitat e proufessou de filosofie, Sarrieu aus soûs lesés qu’a toustems tribalhat permou de la Patria. Qu’ou debem hère de bèrs (Era Garlande, 1903) mes n’ère goayre pouète, ya que rimèsse d’abiade, ne tapoc autou dramatic… Per aco, òmi subervalent e d’amistous ligamis, e, tant qui biscou, û dous miélhes oubrès de la nouste Rebiscoulade.

Ne legir mai

Crompar Lo Diari

Anóncia

Los pòdcasts

Los darrièrs clips

Cargament...

La letra del Diari

Òu, plan lo bonjorn ! 👋
Aquò fa plaser de te veire rebalar per aicí.

Sabes que te pòdes marcar a la letra d'informacions del Diari ? Basta d'un mail per te téner al fial de çò que pareis, magazines, articles e mai !

Pas d'espam ! Mandam 1 a 2 letras per mes, pas mai. Legís nòstra politica de confidencialitat per ne saber mai.