Dins una situacion complicada de transmission e de subrevida d’una cultura millenària, es temps, mai que jamai, de far petar las barrièras, d’escapar a las frontièras divèrsas que nos embarran : tant las regionalas coma las nacionalas o tot simplament las mentalas. La poesia del provençal Jòrgi Rebol es una bèla leiçon de dobertura : una paraula virada cap a l’avenidor e comola de promessas. Dins aquel Diari avèm volgut quitar lo territòri, partir a l’estrangièr, prene l’avion, lo batèu, las rotas, avèm volgut agachar de luènh, prene de recuol, nos exteriorizar d’un cèrt biais…