Francesa Truflandier

Soi neishuda a Paris, de soca gascono-alpina. Èri ensenhaire en lenga inglesa. Èi viscut dins Gèrs dempèi 2002. L’occitan, que mis grans e ma maire parlavan tostemps amassa, m’i soi botada aquí dins lo men vilatge, puish dambe l’ajuda remirable deu Collègi d’Occitània, deu Cfpòc de Tolosa e de Seuvalada en Biarn, de la formacion professionau a Aush e mantun autes : l’Academia de gascon de Sheishan en Astarac, los talhèrs de lenga deu Gèrs a Saramon e en l’Isla de baish, l’estagi de l’escòla d’estiu de la Guépia. Ei tanben participat a l’arcuelh deu Felibritge aqui. Soi venguda ahuecada de literatura, d’istòria e d’escritura occitanas. Èi escriut articles per "País Gascons" la revista de Per Noste, e ua petita cronica dambe l’escaish nom deu "trauca-sègas" dins "Le petit Journal du Gers". M’interessan tanben fòrça lo patrimòni, la musica tradicionau, las danças occitanas e la literatura iberica (castelhan e catalan).