Sabèm totis cossí los campèstres miègjornals, coma los autres, an cambiat desempuèi qualques desenats d’annadas. Las evolucions de la societat tota fan que los espacis son pas pus utilizats coma o èran pel passat. Un fum de prats e de camps venon de bòsques, adoncas son pas pus pasturats o laurats, e adoncas son pas pus nomenats. D’autra part, la populacion mestreja de mens en mens l’occitan, lenga de la nominacion de la màger part d’aquesta mena de luòcs. De segur, documents escrits existisson que pòdon èsser legits al archius de cada departament : cadastres, actes de notaris, etc. S’i trapan de nom de luòcs e aquestes documents son servats, avèm léser de los estudiar, qu’i seràn encara dins qualques annadas. Mas los qu’i seràn pas pus, son los vièlhs, los qu’an laurat la tèrra e qu’an apasturat las bèstias pels campèstres, los qu’an utilizat l’espaci, e adoncas que l’an nomenat. D’efièit, amb cada vièlh e vièlha que se morís, son de noms de luòcs que s’avalisson.