Amb un títol atal, siá passatz lo vòstre camin perque vos disètz qu’es encara un títol de libre de Katherine Pancol, siá la vòstra curiositat se despèrta, vos agafa. Ne volètz saber mai, dobrir lo libre e aquí serà una bona causa !
Ne legir maiAquí un títol que ne soi plan fièra e que se vòl volontàriament racolaire. Lo podètz utilizar tant que volètz alprèp de qual volètz per far aimar la literarura en occitan. Totas las rasons d’aimar los libres son bonas !
Un títol que auriam poscut legir en bandèu publicitari de quin site internet que siá. Sabètz, al moment de telecargar illegalament un film : vesètz un rectangle que clinhòta ont es marcat « ganha de milions d’euros gràcia a sos libres en occitans : Los traders de la city son furioses.
Ne legir maiL’occitan es pas complètament nud en tèrme de romans per adolescents. Tibal lo Garrèl n’es un. De mai, foguèt lo primièr roman de paréisser en Peirigòrd, siam-ne fièrs ! Pasmens l’istòria de l’edicion d’aquel libre es pro curiosa per la notar aquí…
Ne legir maiUna idèa que m’es demorada al legir de « Lingüistica e renaissentisme occitan » de Joan Thomàs es l’idèa contradictòria que l’identitat occitana se bastís tròp sovent per rapòrt a son dominant mai pròche, mas d’un autre costat qu’« exprimís la volontat de demorar en defòra de tot contacte amb çò que se fa endacòm mai ».
Ne legir maiAprep una lonja terapia, sei fiera de pus me sentir oblijada d’anar far acte de preséncia chasque còp que se fai quauqua res d’occitan dins mon ranvers e laidonc daus còps que i a aver lo sentiment de perdre dau temps. Liberada de queu sentiment de culpabilitat, quo es pasmens emb un sentiment de dever pedagogic que compause queu present article uei, en aprenent la tematica dau Diari.
Entre las cronicas dau Diari, quo me ‘rieba d’ensenhar l’occitan emai quitament de còps … lo lemosin. Cresetz-me se voletz, degun pus aura damanda çò que diantre pòt èsser l’occitan.
Ne legir maiEntre los giratòris, las allèas de platanas e los monuments al mòrts cloturats d’obuses, aquí qualques constantas del païsatge francés. Cal passar al delà del “mort pour la France”, per aver enveja de s’i clinar dessús, al delà de lor austeritat, per veire que los mòrts acaban tots parièrs mòrts, sens distinccion de classa militària.
Cal sortir del punt de vista de la glòria nacionala finalament discreta.
La glòria nacionala aguèt plan consciéncia de l’absurditat de la guèrra. Remembratz, “Maudite soit la guerre”, çò-ditz lo monument de Genciòus en Cruesa.
Ne legir mai
Abonament al Diari (1 an - 6 numèros) 
Vos prepausam de vos abonar, en dos clics, a una letra regulara que vos tendrà assabentat·da de las sortidas dels novèls Diaris papièrs e de la publicacion d'articles novèls.
