Una idèa que m’es demorada al legir de « Lingüistica e renaissentisme occitan » de Joan Thomàs es l’idèa contradictòria que l’identitat occitana se bastís tròp sovent per rapòrt a son dominant mai pròche, mas d’un autre costat qu’« exprimís la volontat de demorar en defòra de tot contacte amb çò que se fa endacòm mai ».
Ne legir maiAprep una lonja terapia, sei fiera de pus me sentir oblijada d’anar far acte de preséncia chasque còp que se fai quauqua res d’occitan dins mon ranvers e laidonc daus còps que i a aver lo sentiment de perdre dau temps. Liberada de queu sentiment de culpabilitat, quo es pasmens emb un sentiment de dever pedagogic que compause queu present article uei, en aprenent la tematica dau Diari.
Entre las cronicas dau Diari, quo me ‘rieba d’ensenhar l’occitan emai quitament de còps … lo lemosin. Cresetz-me se voletz, degun pus aura damanda çò que diantre pòt èsser l’occitan.
Ne legir maiEntre los giratòris, las allèas de platanas e los monuments al mòrts cloturats d’obuses, aquí qualques constantas del païsatge francés. Cal passar al delà del “mort pour la France”, per aver enveja de s’i clinar dessús, al delà de lor austeritat, per veire que los mòrts acaban tots parièrs mòrts, sens distinccion de classa militària.
Cal sortir del punt de vista de la glòria nacionala finalament discreta.
La glòria nacionala aguèt plan consciéncia de l’absurditat de la guèrra. Remembratz, “Maudite soit la guerre”, çò-ditz lo monument de Genciòus en Cruesa.
Ne legir maiPer la presenta, ai l’onor de demandar al comitat de redaccion del Diari d’arrestar de me comandar de cronicas sus la literatura occitana. En efièit, lèu aurai pas pus res a dire aquí dedins. Per poder parlar de còps de còr, lo cal poder aver, aquel tifa-tafa. E cossí aver lo tifa-tafa en literatura occitana quand çò que m’agrada mai al monde d’aquesta passa son las bendas dessenhadas de l’estile crade de Marion Montaigne ? En francés, per malastre, tanben pas mejan de ne parlar aquí. De tot biais la benda dessenhada es un jos genre.
Ne legir maiS’avètz mancat l’Estivada de Rodés aqueste estiu, avètz tanben del còp mancat LA sortida literària...
Ne legir maiQuand arriba la fin de l’ivèrn e que lo còs s’alassa, l’esperit s’en va en campanha. E sómia en nostalgia. Imagina, imagina encara a la prima, l’alba brumosa que se lèva suls camps de noguièrs. Vei los replecs de Dordonha e lo...
Ne legir mai
Abonament al Diari (1 an - 6 numèros) 
Vos prepausam de vos abonar, en dos clics, a una letra regulara que vos tendrà assabentat·da de las sortidas dels novèls Diaris papièrs e de la publicacion d'articles novèls.
