Las quinze novèlas del recuèlh poirián èsser caduna un capítol de roman. Totas contan un tròç d’istòria, a l’instant d’intensitat dramatica mai grand, marcat pel destin, quand se jòga l’astrada d’una vida. La màger part son de racontes d’ascension, passatges de còl o viatges iniciatics, que l’autor a posats dins son experiéncia de marchaire e de montanhòl. Aquò’s per exemple l’agonia d’un soldat de l’armada d’Hannibal, que se remembra amb una fiertat malencònia lo passatge dels Alps. O l’exòdi dels protestants d’Oisans que passan lo còl de la Musèla per fugir las persecucions religiosas de Loís XIV. La mitat del libre es escricha en lengadocian, parlar d’adopcion de l’autor, l’autra en provençal, son parlar d’origina. La narracion densa porgís una granda diversitat de luòcs e de periòdes, amb totjorn a l’avalida montanhas magicas o sèrras inspiradas, que resumís lo títol del recuèlh.