Peus Pirenèus, que i avèva ua hada qui ne coneishèva pas la hèsta de Nadau. Aquera drolleta deus uelhs grans qu’èra beròja com lo dia, sàvia com lo monde e avisada com pas ua. D’aqueth temps qu’èra ua hada com las autas. Que’s desvelhava au primtemps, que s’amusava a l’estiu, que’s cercava ua tuta a l’abòr e qu’i dromiva a l’ivèrn. Un dia, com s’avejava en la soa tuta, que voló anar cuélher los sons amics. Que descobrí çò qu’èra Nadau e que voló aprestar ua hèsta shens sàber çò qui hasèva besonh. Aquera hada que s’aperava Medisha e qu’ètz au punt de seguir lo son camin.