Espròc de luna, espròc d’aur, espròc de via

Passa Camin es una associacion que fèi lo son, de camin, desempuei annadas en Gironda shens préner tròp la lutz, damb bals, talhèirs, estagis… Passa Camin es tanben un grop de musica, damb quauques discs publicats, e saus quaus seré pecat de… passar camin justament. Lo darnèir, Espròc de luna, que sembla un abotiment creatiu prau grope, atau coma un bèth tròç de patrimòni cançonèir revisitat. De patrimòni bordalés, fau precisar, damb 16 cançons plan diferentas, flor de la recerca de Dàvid Escarpit, especialista dau parçan, de sos tèxtes e de sa lenga. A l’escota d’Espròc de luna es tot una cosmogonia bordalesa que se bota en plaça, damb las recardèiras tiradas de Mèste Verdièr, los artesans daus “fossats”, los faures de l’estèir, los ivronhes de las carreiròtas, quauquas figuras istoricas tanben, e onte las promenadas praus ponts vièlhs, entre hums e lums, venen dessenhar una vertadèira topografia tendra de la vila.

En passant sau pont darrèir lo quau s’òbre la vila, Passa Camin prenen damb eths los amics de musica, de bal, e son nombrós ! Didier Oliver, Mario Peperoni, Cathy Castet, Yves Pouysegur… júnhen Christine e Gérard Henry, au cap de la farandòla, per jogar un repertòri variat de valsas jazz, de baladas melanconicas, de rondèus ròck, de tròç vocaus aus accents de christmas carol o mei experimentaus, saus tèxtes ancians o d’autors recents, los dus plan vius, mesclats a l’istòria musicau pròpra au grop.

Damb tota sa galeria de personatges, sos lòcs, son temps suspendut, Espròc de luna qu’acaba per far vàder, chic a chic, cançon après cançon, un vertadèir opèra bordalés.