Do « vin » yourself

Dus musicaires amics de longa data, atau lo duò SEC. Jules Ribis a la baisha e a la canta, e Xavier Tabard a la bateria e a la canta tanben. Ua musica escricada, poderosa, narrativa, a còps absurda e tostemps caradreta. Que son coneishuts preu país tolosan tà atraçar monde a l’entorn de projèctes autant ambiciós coma underground. Quau ligam dab l’arrasim ?

Qu’i vieni. Après las « Susmautas filarmonicas » (E.P.S. aka Emeute Philharmonique de SEC), que gesseish ua epopea musicau : « SEC rencontre George Gallamus aux vendanges ». Au temps de las vrenhas, qu’encontran ad aqueth personatge per las Corbièras, eròi futur de l’aventura musicau qui’us aten : l‘Aventure complète de George Gallamus de l’ua part, e las soas « aventuras apocrifas » de l’auta, qui an amassat pas mensh de trenta formacions musicaus – dont Cocanha e hè partida ! – Mister Bishop, L’Œillère, Krav Boca, Simon Barbe, Edredon Sensible, No Noise No Reduction, Ultra Zook… en mei d’un detzenat de grafistas plastician·a·s, e de nau estructuras tà’n portar la produccion.

Au contacte de quauques vinhèrs, que començan a ‘massar l’arrasim, puish a vrenhar vitatges abandonats, a lambruscar e arrecaptar damoras de vrenhada. Lo vin que’us sembla un saber-har de bon apoderà’s. Trolhar, traupir a la rapiditat de qui cau, en foncion de l’espessor de la pèth deu frut, observar e compréner la vita de las bacterias, tribalhar ua mestior viva, hà’s suspréner, compausar dab çò qui s’escad, sublimar las errors, inventar mesclanhas, experimentar… afinà’s lo nas, com s’afinà’m l’aurelha, e apréner a’n parlar. Lo vin que passa tanben preus mots. Aventura apocrifa ? Çò qui vòu díser « dont la veracitat n’ei pas establida ». Quan contan quin e’s son formats, quin an arrecaptat informacions, que pareishen a etnomusicològs, miant enquistas, collectant los joens e los ancians, en cèrca d’ua vertat sus saber-har deus misteriós, suus sens, sus las recèptas… e qui s’avisan l’informator·a e’s va contradíser d’un encontre a l’autre. Au mélher completà’s lo discors, au pis, cambià’c deu tot au tot. « Tota persona qui’s vòu interessar au vin naturau, ne deu pas viéner cercar-i ua vertat absoluda » çò precisa lo Xavier. « Çò de viu que serà tostemps susprenent, que siin plantas o personas ». Tau com suu camin deus musicians e musicianas qui s’interessan a l’oralitat e a la cultura populara.

Quina fiertat de passar per malhas, de non pas deishar aus especialistas diplomats aquera mascadura de tot dia, de portar aus amics quauquas botelhas a partatjar, e un bon vinile a escotar ! Que’s pareish e’s van interessar enqüèra din mei a l’occitan. Quauquas suspresas cocanhencas que’s preparan.